Displaying items by tag: Αρχαίοι Έλληνες

Στα αρχαία χρόνια η φύση θεωρούνταν προστάτης των ανθρώπων από το κακό. Πολύ συχνά, στη συμπεριφορά των φυσικών στοιχείων, οι αρχαίοι μας πρόγονοι διέβλεπαν την παρουσία των θεών και λάμβαναν γνώση για τις διαθέσεις τους. Μελετούσαν το πέταγμα των πουλιών, τις κινήσεις των άστρων, την πορεία ωρίμανσης των φυτών και άλλα φυσικά φαινόμενα, ώστε να προβλέψουν το μέλλον και να ελέγξουν τις ενδεχόμενες κακοτοπιές.

Παράλληλα, οι αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιούσαν τα δεντρα και τα φυτά για να φέρουν και τύχη στα σπιτικά τους και να διώξουν μακριά τους ανεπιθύμητους φορείς κακοτυχίας.
Το φυτό που ετίθετο στις υπηρεσίες των αρχαίων Αθηναίων για τους σκοπούς αυτούς δεν ήταν άλλο από τον Απήγανο, ο οποίος με την έντονη μυρωδιά του θεωρούνταν ότι έδιωχνε τα κακά πνεύματα. Μέρχρι και σήμερα, ο λαός χρησιμοποιεί τη φράση "Να σε ξορκίσω με τον απήγανο", αναφερόμενος σε κάτι ειδεχθές και απαράδεχτο για να ειπωθεί.

Οι αρχαίοι Έλληνες περνούσαν πολύ από το χρόνο τους στις παλαίστρες και τα γυμνάσια για να διαμορφώσουν γερά σώματα και να γίνουν ικανοί πολεμιστές. Όπως και στα σύγχρονα γυμναστήρια, έξω από τα γυμνάσια υπήρχαν ειδικά διαμορφωμένοι χώροι για να πλένονται οι αθλητές, που έμοιαζαν αρκετά με τις σημερινές ντουζιέρες.

Παρά το γεγονός ότι ένα ζεστό ντους λειτουργούσε ως μυοχαλαρωτικό, οι αρχαίοι μας πρόγονοι πίστευαν πως μόνο το πραγματικά κρύο ντους μπορούσε να καθαρίσει καλά το κορμί και μπορούσε να απαλλάξει τους ανθρώπους από την ένταση και τα νεύρα!

Σύμφωνα με τις ιστορικές πηγές, ο κατασκευαστής της πρώτης πτητικής μηχανής του κόσμου ήταν ο Αρχύτας από τον Τάραντα της Μεγάλης Ελλάδας.
Θαυμαστός για τα πολυποίκιλα ενδιαφέροντά του και για το εύρος της διανόησής του, ο Αρχύτας ανήκε στη δεύτερη γενιά των Πυθαγορείων και ασχολήθηκε επιμελώς με την γεωμετρία, τη μηχανική, την πολιτική, την αστρονομία, τα μαθηματικά, τη φιλοσοφία και τη μουσική.

Αξιοποιώντας την αρχή της δράσης και της αντίδρασης πάνω στην οποία στηρίζεται η λετουργία των αεριωθούμενων αεροπλάνων,
ο Αρχύτας κατασκεύασε κατά τον 4ο αι. π.Χ. μία ξύλινη αεριοπροωθούμενη μηχανή, που αποτελούνταν από ένα ελαφρύ αλλά πολύ ανθεκτικό κέλυφος και φτερά και είχε τη μορφή περιστεριού.
Η "πετομηχανή" ή "περιστερά", όπως μας πληροφορεί ο Φαβωρίνος, φιλόσοφος της ρωμαϊκής εποχής και μελετητής του Ρωμαίου Αύλου Γέλλιου, από τον οποίο αντλεί τις πληροφορίες για το θέμα αυτό, ήταν μια εξαιρετική μηχανή που κατόρθωσε να πετάξει, μη έχοντας όμως τη δυνατότητα να απογειωθεί μόνη της.

Οι αρχαίοι Έλληνες μαθηματικοί αντιμετώπιζαν τα γεωμετρικά προβλήματα σαν προκλήσεις του νου και τιμούσαν με θυσίες τους θεούς τους, όταν κατάφερναν να τα επιλύσουν.

Τα μεγάλα αρχιτεκτονικά και επιστημονικά έργα που έχει κληροδοτήσει η αρχαιότητα στο σύγχρονο κόσμο είναι δείγματα του επιπέδου της σπουδής τους.
Η μαθηματική ακρίβεια με την οποία κτίστηκε ο Παρθενώνας, ο υπολογισμός του ύψους της μεγάλης αιγυπτιακής πυραμίδας μέσω αναλογιών με τη σκιά της,
καθώς και η επικράτηση του Πυθαγόρειου θεωρήματος ως η ασφαλέστερη δυνατή μέθοδος για τον υπολογισμό των πλευρών ενός τριγώνου είναι μόνο λίγα παραδείγματα από τις δυνατότητες των αρχαίων Ελλήνων, που είχαν προ πολλού ξεπεράσει την απλή παρατήρηση των φαινομένων κι είχαν βρει τον τρόπο να αφήσουν τη δική τους σφραγίδα στην ιστορία των επιστημών.

Παρά τις εκπληκτικές τους γεωμετρικές δυνατότητες σε σχέση με τα ελάχιστα μέσα μέτρησης που είχαν στη διάθεσή τους(κανών και διαβήτης), υπήρξαν τρία προβλήματα που τους ταλαιπώρησαν όσο τίποτα:

1) Ο Τετραγωνισμός του Κύκλου (Ζητούνταν να κατασκευαστεί με τον κανόνα και τον διαβήτη τετράγωνο που έχει εμβαδόν ίσο με το εμβαδόν ενός δοθέντος κύκλου).

2) Ο διπλασιασμός του κύβου ή Δήλιον Πρόβλημα (Σύμφωνα με το μύθο, οι κάτοικοι της Δήλου αρρώστησαν και ζήτησαν χρησμό από το Μαντείο των Δελφών.
Η Πυθία τους απάντησε ότι πρέπει να διπλασιάσουν τον όγκο του ναού του Απόλλωνα που είχε σχήμα κύβου, διατηρώντας παράλληλα το κυβικό του σχήμα.
Κατόπιν αδυναμίας εύρεσης της λύσης ακόμη κι από τους φοιτητές της Πλατωνικής Ακαδημίας, ο φιλόσοφος διατύπωσε την άποψη ότι η Πύθία έδωσε τον χρησμό αυτό,
για να κατακρίνει τους Έλληνες επειδή αμελούσαν τα μαθηματικά και την γεωμετρία)

3) Η τριχοτόμηση της γωνίας (Ζητούνταν να κατασκευαστεί με τον κανόνα και τον διαβήτη το 1/3 του μέτρου δοθείσης γωνίας που σχηματίζεται απο δύο ημιευθείες).

Μέχρι και σήμερα έχει αποδειχτεί ότι το τρίτο πρόβλημα δεν μπορεί να λυθεί με κανόνα και διαβήτη.
Η απόδειξη του αδύνατου της λύσης στο πρόβλημα του διπλασιασμού του κύβου δόθηκε το 1829, ενώ η απόδειξη του αδύνατου επίλυσης στο πρόβλημα του τετραγωνσμού του κύκλου το 1882.