Displaying items by tag: Γνωρίζατε ότι

Άνυδρη ή Ξηρική καλλιέργεια είναι το σύστημα καλλιέργειας που μπορεί να αποβεί αποδοτικό σε εδάφη μη αρδευόμενων ζωνών σε ημίξηρο κλίμα. Οι καλλιέργειες αυτές εξαρτώνται αυστηρά από την βροχόπτωση και την ατμοσφαιρική υγρασία. Συνήθως, στις ξηρικές καλλιέργειες παράγονται κτηνοτροφικά φυτά, δημητριακά και όσπρια, αμπέλια, αμυγδαλιές, ελιές, βότανα και αρωματικά φυτά, ντομάτες, μελιτζάνες, κολοκύθια, πεπόνια, καρπούζια και άλλα προϊόντα. Τα προϊόντα αυτά αποτελούν τρόφιμα υψηλής διατροφικής αξίας καθώς αναπτύσσονται χωρίς την προσθήκη λιπασμάτων ή χημικών.

Παρά το γεγονός ότι η ιστορία της άνυδρης καλλιέργειας είναι χαμένη στα βάθη των αιώνων, μόλις πριν λίγες δεκαετίες μελετήθηκε συστηματικά από τους επιστήμονες ως μια δυνατότητα εκμετάλλευσης των εδαφικών ζωνών που έμεναν ακαλλιέργητες λόγω των κλιματικών συνθηκών. Κατά την ξηρική καλλιέργεια, γίνεται προσπάθεια να αποθηκευτεί στο εσωτερικό του εδάφους όσο νερό παρέχεται με τη βροχή και την ατμόσφαιρα. Η εργασία συνήθως τελείται σε τρία βήματα: Αρχικά, γίνεται βαθιά κατεργασία του εδάφους την περίοδο πριν τη βροχόπτωση. Έπειτα, συνίσταται η ανάπαυση του εδάφους για χρονικό διάστημα ενός έτους. Στη συνέχεια, εξασφαλίζεται η προστασία του εδάφους με απομάκρυνση των ζιζανίων και διασκόρπηση στην επιφάνεια του χώματος στεγνής άμμου ή αχύρων.

Πολύ σημαντικό ρόλο για την καλλιέργεια σε άνυδρες περιοχές έχει η επιλογή της τοποθεσίας αλλά και των κατάλληλων σπόρων προς φύτευση.

Η έκτη Φεβρουαρίου του 1982 αποτέλεσε μέρα επανάστασης για τα ελληνικά σχολεία!
Έπειτα από την απόφαση του τότε Υπουργού Παιδείας, Λευτέρη Βερυβάκη, έπαψε να είναι υποχρεωτική η σχολική ποδιά που φορούσαν μέχρι τότε οι μαθητές και οι μαθήτριες των ελληνικών σχολείων.
Αντ'αυτού, ως ένδειξη εκδημοκρατισμού και αποδοχής της διαφορετικότητας, οι μαθητές ήταν πλέον ελεύθεροι να φορούν τα ρούχα που εκείνοι ήθελαν, χωρίς να είναι επιφορτισμένοι με το καθήκον διασφάλισης της ομοιομορφίας εντός του σχολικού χώρου.

Η μπλε σχολική ποδιά με τον λευκό γιακά και όλες οι παραλλαγές της (με κουκούλα, κρικάκια, ζωστήρες, θήκη για μολύβια, παγουράκι ή και ομπρέλα ακόμη!) παρουσιάστηκε για λίγο ακόμη διάστημα στα ελληνικά σχολεία. Μαθητικές φωτογραφίες των ετών 1982-1982 μαρτυρούν ότι οι μαθητές παρουσιάζονταν με "ανάμεικτο" ντύσιμο. Κάποιοι γονείς χαιρέτισαν το νέο μέτρο με ενθουσιασμό, καθώς θεώρησαν ανακουφιστική για τα παιδιά τους την απομάκρυνση του αποπνικτικού γιακά. Άλλοι, πάλι, εξέφρασαν τις αντιρρήσεις τους ως προς το νέο μέτρο, καθώς θεωρούσαν ότι η ελευθερία που δινόταν στους μαθητές θα οδηγούσε στην ασυδοσία. Πέρα από τους παραπάνω, το μέτρο αυτό έπληττε φανερά τις ελληνικές βιοτεχνίες ένδυσης που οργάνωναν στην αρχή της κάθε σχολικής χρονιάς διαφημιστικές εκδηλώσεις με σκοπό να προσελκύσουν τους περισσότερους μαθητές.

Η ιστορία ακολούθησε το δικό της δρόμο και η σχολική ποδιά αποτελεί πλέον μία ανάμνηση. Σήμερα η ομοιομορφία στη σχολική εμφάνιση είναι υποχρεωτική στις παρελάσεις ανήμερα των εθνικών γιορτών και κατά περιπτώσεις στις εορταστικές εκδηλώσεις εθνικών επετείων.