Displaying items by tag: Κρεατικά

"Κεσκέκι".....Το έθιμο..Το φαγητό, την ημέρα του Αγ.Γεωργίου.

Το «κεσκέκι» είναι πατροπαράδοτο έθιμο,
που ένωνε τους ανθρώπους, με γονιμικές καταβολές από αρχαιοτάτων χρόνων, που διατηρήθηκε επί αιώνες σε πολλές περιοχές της Μικράς Ασίας, στα νησιά του βορειοανατολικού Αιγαίου (Σάμο, Μυτιλήνη, Λήμνο κ.ά.) καθώς και στην Κύπρο (γνωστό εκεί με το όνομα «ρέσι»[1]).
Βέβαια μεταφέρθηκε και στην Ελλάδα από τους Μικρασιάτες και τελείται ανελλιπώς και σε άλλα μέρη της Ελλάδας από τους πρόσφυγες.
Κεσκέκι μαγείρευαν σε όλη την Καππαδοκία, τον Πόντο και τα παράλια του Αιγαίου από το Αϊδίνι έως την Έφεσσο, την Αρτάκη, την Πάνορμο, την Ίμβρο, το Αϊβαλί, την Πέργαμο, τη Σμύρνη και την Ερυθραία. Επίσης, στο Αϊβαλί έφτιαχναν κεσκέκι και στη γιορτή του Αγίου Φιλίππου, μετά τη σπορά.
Οι δοξαστικές καταβολές του, συνδέονται με τις αρχαιοελληνικές ζωοθυσίες (ταυροθυσίες). Επί αιώνες η θυσία του κόκορα, του προβάτου ή βοδιού στη μνήμη των αγίων, το «κουρμπάνι» (θυσία δηλαδή), όπως το ονόμαζαν στη Μικρά Ασία, αποτελούσε επίκληση της θείας προστασίας, ευχαριστία, εκπλήρωση τάματος για υγεία, ευτυχία, ευκαρπία, ξόρκισμα. Αργότερα, κατά τη χριστιανική περίοδο εναρμονίστηκε με τα χριστιανικά κοινόβια και τις τράπεζες της αγάπης.
Το κεσκέκι μαγειρευόταν επίσημα συνήθως την πρωτοχρονιά, σε γάμους, του Αγίου Γεωργίου και σε γιορτές αγίων γι’ αυτό ονομάζεται και ΓΙΟΡΤΗ στη Σάμο.
Το γίδι ή το βόδι που έσφαζαν (αναλόγως την περιοχή), με σκοπό να μαγειρέψουν το κεσκέκι για το τραπέζι, παραπέμπει στην ευχή και προσδοκία να «στεριώσει ο γάμος» ή να πάει καλά η σοδειά, ανάλογα με την χρήση του.
Κεσκέκι ..το φαγητό..
Το κεσκέκι παρασκευάζεται με κρέας από γίδι ή πρόβατο ή βόδι (αναλόγως την περιοχή), κοπανισμένο αποφλοιωμένο ολόκληρο σιτάρι και κρεμμύδια.
Στη Σάμο παραδοσιακά φτιάχνεται στα κεντρικά και νότια χωριά (Σκουραίικα, Σπαθαραίοι, Παγώνδα, Πύργο, Μεσόγεια, Πάνδροσο και Χώρα) με κρέας από γίδι, σιτάρι και κρεμμύδια.
Το σιτάρι κοπανιέται σε μεγάλα ξύλινα ή πέτρινα γουδιά με μεγάλους ξύλινους κόπανους – γουδοχέρια, μέχρι ο καρπός να αποφλοιωθεί και να σπάσει λίγο.
Έπειτα στρώνεται σε σεντόνια στον γυναικωνίτη της εκκλησίας, για να στεγνώσει αφού πριν το κοπάνισμα έχει προηγηθεί καλό πλύσιμο. Στη συνέχεια μετά από δύο μέρες περίπου το σιτάρι μαζεύεται και κοσκινίζεται καλά για να φύγει ο φλοιός. Όταν φτάσει η μέρα για την παρασκευή του κεσκεκιού , το σιτάρι πρέπει να ξανά πλυθεί και το αφήνουν να φουσκώσει. Παράλληλα κόβονται τα κρεμμύδια σε μέτριο μέγεθος και φυλετάρουν το κρέας.
Μόλις τα υλικά είναι όλα έτοιμα μοιράζονται στα καζάνια. Πρώτα κάτω κάτω, τοποθετείται το κρεμμύδι να καλύψει όλο τον πάτο, από πάνω από το κρεμμύδι μπαίνει το κρέας έτσι ώστε να καλύψει όλο το κρεμμύδι να μη φαίνεται καθόλου, τέλος πάνω από το κρέας τοποθετείται το σιτάρι καλύπτοντας και αυτό με τη σειρά του το κρέας. Οι αναλογίες και οι δώσεις των υλικών εξάρτιουνται από τη χωρητικότητα του κάθε καζανιού.
Μόλις τα υλικά μπουν όλα στο καζάνι, τελευταία τοποθετείται το λάδι και το νερό. Το νερό πρέπει να είναι καυτό, γι’ αυτό τον λόγο δίπλα στα καζάνια σιγοβράζει και ένα άλλο μικρότερο που περιέχει το νερό που θα χρησιμοποιηθεί καθ’ όλη τη διάρκεια του ψησίματος, το καζάνι αυτό με το νερό ονομάζεται «γιντέκ-ι».
Παραδοσιακά, το μαγείρεμα του κεσκεκιού ονομάζεται «ψήσιμο» και οι μάγειροι «ψήστες» και αυτό διότι η φωτιά που μπαίνει από κάτω, είναι μόνο ελάχιστα κάρβουνα ώστε να σιγοβράζει.
Το μαγείρεμα ή ψήσιμο του κεσκεκιού – γιορτής, είναι μία επίπονη και χρονοβόρα διαδικασία, διότι απαιτεί πολύ προεργασία και αρκετές ώρες μαγείρεμα. Η διαδικασία του μαγειρέματος του κεσκεκιού - γιορτής ξεκινά από νωρίς το απόγευμα και ολοκληρώνεται το πρωί.
Στη διάρκεια αυτή, οι ψήστες πρέπει να βρίσκονται σε εγρήγορση, ώστε να συμπληρώνουν με νερό το φαγητό και με αναμμένα κάρβουνα την εστία. Η φωτιά όπως προαναφέραμε, πρέπει να είναι ελάχιστη, ώστε να μην δημιουργεί μεγάλη βράση στα καζάνια και αυτό για να αποφευχθεί η ανάμιξη των υλικών και να μην πιάσει το κρεμμύδι στον πάτο του καζανιού. Ο μεγάλος φόβος των μαγείρων είναι να μην βγει το κρεμμύδι στην επιφάνεια, γιατί τότε χάλασε το φαγητό και δε θα βράσει γι’ αυτό τον λόγο η φωτιά παραμένει ελάχιστη.
Το κεσκέκι- γιορτή δεν ανακατεύεται καθόλου, παρά μόνο την επόμενη μέρα όταν είναι έτοιμο. Για να ελέγξουν αν το φαγητό είναι έτοιμο χρησιμοποιούν μόνο έναν στενό μπλάστρι, όπου τον χώνουν μέσα στο καζάνι κάθετα για να δουν αν φτάνει εύκολα στον πάτο του καζανιού, δηλαδή αν έγινε το κρέας.
Όταν το κεσκέκι κοντεύει να γίνει, το σιτάρι αρχίζει και φουσκώνει επικίνδυνα, γι’ αυτό τον λόγο οι ψήστες αφαιρούν το πάνω σιτάρι και το τοποθετούν σε ένα άλλο καζάνι δίπλα ώστε να αποφύγουν το ξεχείλισμα. Το φουσκωμένο αυτό σιτάρι με τα ζουμιά του ονομάζεται «αχταρμάς» και συνεχίζει να βράζει μέχρις ότου να γίνει και ανακατεύεται την επόμενη ημέρα με το κεσκέκι.
Την επόμενη ημέρα αφού το φαγητό είναι έτοιμο, το κατεβάζουν από την φωτιά προστίθεται το αλάτι και αρχίζει το ανακάτεμα με μεγάλες ξύλινες κουτάλες σα κουπιά ώστε να ξεχωρίσει το κρέας από τα κόκαλα και να ανακατευτούνε όλα τα υλικά (κρέας, κρεμμύδι και σιτάρι ),δημιουργώντας έτσι ένα παχύρευστο χυλό.
Ο χυλός θα είναι έτοιμος, όταν το κουπί θα στέκεται όρθιο στο κέντρο.
Τέλος αφού αγιαστεί από τον ιερέα, θα μοιραστεί στους παραβρισκόμενους.
 
 
 

Το Σουβλάκι Κατάγεται από το Αιγαίο. Το Έψηναν σε Καλαμάκια στη Σαντορίνη πριν από 6.500 χρόνια!!

Τι έτρωγαν οι Ελληνες το 1.600 π.Χ.;
Ο αρχαιολόγος Χρίστος Ντούμας άφησε για λίγο στην άκρη τα προβλήματα που αντιμετωπίζει στο Ακρωτήρι της Θήρας και μίλησε για τις νοστιμιές που απολάμβαναν οι πρόγονοί μας πριν από 3.500 χρόνια.
 Η απολαυστική κουβέντα έγινε τον Μάιο του 2014 με την Ευάννα Βενάρδου στην Ελευθεροτυπία: Αποφλοίωση φάβας με αρχαίες μυλόπετρες «Βρήκαμε πολλά κατάλοιπα καρπών, μέσα σε δοχεία που φυλάσσονταν στα σπίτια. Καθώς έπεσε η τέφρα απανθρακώθηκαν και έτσι διατηρήθηκαν», εξηγεί ο Χρ. Ντούμας.
«Οι καρποί αυτοί ήταν προϊόντα καλλιεργειών -γι’ αυτό και έχουμε γνώσεις για τις καλλιέργειες εκείνης της εποχής. Βρήκαμε φάβα, φακές, κριθάρι-, σε ένα μάλιστα πιθάρι γεμάτο τέφρα βρήκαμε αποτυπώματα αμύγδαλων.
Εντοπίσαμε επίσης πολλά κουκούτσια ελιών θρυμματισμένα, άρα μιλάμε για παραγωγή λαδιού. Βρήκαμε και ένα πιθάρι με σαλιγκάρια, αν και τα συγκεκριμένα ήταν εισαγωγής! Επρόκειτο για κρητικά σαλιγκάρια».
Βρήκαν όμως και πάρα πολλούς σπόρους από σύκα: «Αυτή ήταν η ζάχαρή τους. Και βέβαια, το σύκο ήταν το καθαρτικό τους!» (χαμογελάει).
Βρήκατε και υπολείμματα ψαριού;
«Μέσα σε πιθάρια εντοπίσαμε αποξηραμένα ψάρια και κόκαλα ψαριών. Μάλιστα, καθώς σκάβαμε σε βαθιά στρώματα για τα θεμέλια των στύλων του στεγάστρου, βρήκαμε γάρον (garum κατά τους Ρωμαίους).
Πρόκειται για μια πάστα από ψάρι, λιχουδιά για τους Ρωμαίους. Η αριστοκρατία απολάμβανε το καλύτερο μέρος του ψαριού, ενώ η «πλέμπα» και ο στρατός χρησιμοποιούσαν τα κεφάλια, τις ουρές, τα πτερύγια. Βρήκαμε ένα τέτοιο πιθαράκι και επρόκειτο για σημαντική ανακάλυψη μιας και απέδειξε ότι 1.500 χρόνια πριν τους Ρωμαίους, το έφτιαχναν στη Θήρα. Είναι βέβαια χαρακτηριστικό ενός λαού που ζει με και από τη θάλασσα…»
Η πιο σπάνια, όμως, λιχουδιά ήταν ο γάρος, μια εκλεκτή σάλτσα που εξυμνούσε ο Σοφοκλής, ο Πλάτωνας και ο Πλίνιος από εντόσθια ψαριών και μικρά ψάρια (σαρδέλες, αθερίνες) που παστώνονταν σε χοντρό αλάτι και απλώνονταν στον ήλιο 2-3 μήνες. Το παχύρευστο υγρό που έπαιρναν από το σούρωμα αραιωνόταν με ελαιόλαδο, κρασί ή ξύδι και αποθηκευόταν στο γαράριον για σάλτσα. Σε ορισμένες περιοχές, μάλιστα, έφτιαχναν γάρο μόνο από συκώτι κολιού ενώ η αρχική συνταγή έδωσε την ιδέα για την σάλτσα αντζούγιας των Σικελών και την γουόστερ σος (Worcestershire sauce).
– Κρέας έτρωγαν;
«Βρήκαμε άφθονα κόκαλα από αιγοπρόβατα, που αποτελεί βασικό είδος κτηνοτροφίας και σήμερα στα νησιά, ελάχιστα βοοειδή (στα νησιά δεν μπορούν να εκθρέψουν μεγάλα ζώα) και πολύ λίγο κυνήγι (κουνέλια, αποδημητικά πουλιά). Βρήκαμε όμως πάρα πολλά κατάλοιπα από αχινούς, αχιβάδες, κυδώνια και άλλα παρεμφερή θαλασσινά».
– Εχουμε ιδέα πώς τα μαγείρευαν ολ’ αυτά;
«Ξέρουμε πως είχαν τριποδικές χύτρες -που σημαίνει ότι, αν μη τι άλλο, έβραζαν.
Γιαχνί πάντως δεν νομίζω πως έφτιαχναν, αφού δεν είχαν ντομάτες. Σήμερα μπορεί να μιλάμε για τα περίφημα σαντορινιά ντοματάκια, όμως οι ντομάτες μας ήρθαν από την Αμερική!
Βρήκαμε επίσης ταψιά και φορητά τριποδικά φουρνάκια: φωτιά από πάνω, φωτιά από κάτω και ταψάκι με καπάκι και πορτούλα. Ενα είδος γάστρας με πόδια». Κρατευτές σουβλακιών
– Τι σας εξέπληξε πιο πολύ από αυτά που ανακαλύψατε;
«Οι Κρατευτές: πάνω τους έψηναν σουβλάκια. Είχαν εγκοπές αλλά και τρυπούλες για να κυκλοφορεί ο αέρας και να μην σβήνουν τα κάρβουνα. Ηταν πολύ εργονομικοί. Στην άκρη τους είχαν το σχήμα κεφαλής κριαριού. Και εξασφάλιζαν και ένα υγιεινό ψήσιμο, αφού το λίπος έπεφτε».
 
Σύγχρονοι κρατευτές . Η ονομασία πιθανόν προέρχεται από το αρχαίο κραταιός που σημαίνει ισχυρός-δυνατός και μεταφορικά ανθεκτικός στην πυρά. Τα ξύλινα καλαμάκια ονομάζονταν οβελοί. Έτσι προέκυψε η ονομασία οβελίες για τα σουβλιστά ζώα.
– Δηλαδή, το σουβλάκι είναι δικό μας έδεσμα…
Κι όμως, κάποιοι σήμερα νομίζουν ακόμα πως είναι τουρκικής προέλευσης.
«Το σουβλάκι κατάγεται από το Αιγαίο. Οι Τούρκοι ήρθαν το 1453 μ.Χ. Κάποτε είχα μια κουβέντα με έναν διαπρεπή Τούρκο αρχαιολόγο, τον ελληνιστή Εκρέμ Ακουργκάλ. Και του έλεγα ότι έχουμε δανειστεί κι εμείς πολλά από την τουρκική κουζίνα. Φέρνοντάς του ως παράδειγμα τον κεφτέ. Και μου λέει:
«Είστε αφελής. Οι Τούρκοι όταν ήρθαν εδώ ήταν νομάδες. Δεν είχαν κουζίνα. Απλώς υιοθέτησαν τη βυζαντινή κουζίνα. Ας μην κοροϊδευόμαστε: η λέξη «κεφτές» δεν είναι τούρκικη. Είναι η βυζαντινή λέξη «κοπτόν κρέας…».
Και πράγματι, θυμάμαι ακόμα τη μαμά μου και τη γιαγιά μου να κόβουν γρήγορα και σταυρωτά το κρέας με δύο κοφτερά μαχαίρια κάνοντας το κιμά!».
– Οι ανασκαφές του Ακρωτηρίου αποτελούν τα παλαιότερα τεκμήρια για το τι έτρωγαν οι Ελληνες;
«Οχι. Υπάρχουν σκόρπια ευρήματα και από τη νεολιθική εποχή (5η και 4η χιλιετία π.Χ.) σε Θεσσαλία, Μακεδονία, Θράκη. Ομως στο Ακρωτήρι, χάρη στο ηφαίστειο, πρώτη φορά βρέθηκαν τόσο πολλά μαζεμένα -και τόσο καλά διατηρημένα.
Σκεφθείτε πως στις λάβες της Σαντορίνης υπάρχουν εγκλείσματα φυτών όπως τα φοινικόδεντρα ή οι ελιές που χρονολογούνται 60.000 χρόνια πριν από σήμερα. Και αποκαλύπτουν ένα κλίμα που δεν διαφέρει από το σημερινό. Στα πρώιμα ιστορικά χρόνια, την 5η, 4η ή 3η χιλιετία π.Χ., οι άνθρωποι άρχισαν να καλλιεργούν την ίδια αυτή άγρια χλωρίδα». Η περίφημη μεσογειακή διατροφή έχει πολύ μακρινές ρίζες τελικά.
 
mixanitouxronou.gr
 
 
 

Οι πιο υγιεινές πηγές πρωτεΐνης

Aυγά
Κάθε αυγό περιέχει 6 γραμμάρια πρωτεΐνης, αποδίδει 78 θερμίδες και είναι γεμάτο βιταμίνες, ιχνοστοιχεία, αντιοξειδωτικά και καλά λιπαρά. 
 Aμύγδαλα
Μια χούφτα αμύγδαλα (περί τα 28 γραμμάρια) περιέχουν 6 γραμμάρια πρωτεΐνης, αποδίδουν 161 θερμίδες και είναι πλούσια σε φυτικές ίνες, βιταμίνη Ε και μαγνήσιο.
 Στήθος κοτόπουλου
Ένα στήθος κοτόπουλου χωρίς την πέτσα περιέχει 53 γραμμάρια πρωτεΐνης, αποδίδει 284 θερμίδες και αποτελεί μία από τις πλέον άπαχες κρεατοφαγικές λύσεις. 
 Βρώμη
Από τα πιο υγιεινά δημητριακά, η βρώμη μας χαρίζει φυτικές ίνες, μαγγάνιο, μαγνήσιο, θειαμίνη (βιταμίνη Β1), ενώ μισή κούπα ωμής βρώμης για πρωινό μας δίνει 13 γραμμάρια πρωτεΐνης και 303 θερμίδες.
 Τυρί cottage
Αν δεν θέλετε να στερηθείτε το τυρί αλλά είστε σε διατροφή, επιλέξτε τυρί τύπου cottage που δεν έχει πολλά λιπαρά και θερμίδες (194 ανά κούπα), ενώ θα σας δώσει 27 γραμμάρια πρωτεΐνης, μαζί με στοιχεία όπως ασβέστιο, φώσφορο, σελήνιο και βιταμίνη Β12.
 Γιαούρτι
Το κλασικό άπαχο ελληνικό γιαούρτι μας δίνει 17 γραμμάρια πρωτεΐνης και 100 θερμίδες ανά κεσεδάκι, ενώ έχει την ιδιότητα να μας κρατά χορτάτους για περισσότερη ώρα. Το πλήρες γιαούρτι έχει επίσης μεγάλη ποσότητα πρωτεΐνης, αλλά περισσότερα λιπαρά και θερμίδες. 
 Γάλα
Μια κούπα πλήρους γάλακτος θα μας «φορτώσει» με 149 θερμίδες, αλλά και με 8 γραμμάρια πρωτεΐνης, ενώ θα μας χαρίσει ασβέστιο, φώσφορο και ριβοφλαβίνη.
 Μπρόκολο
Είναι πλούσιο σε βιταμίνη C, K, φυτικές ίνες και κάλιο, έχει ιδιότητες που το έχουν κατατάξει στα super foods με αντικαρκινική δράση, ενώ μια μερίδα μπρόκολου (100 γραμμαρίων) περιέχει 3 γραμμάρια πρωτεΐνης και αποδίδει μόλις 31 θερμίδες. 
 Άπαχο βοδινό κρέας
Από το «κόκκινο» κρέας, το άπαχο βοδινό (με 10% λίπος) είναι ίσως η καλύτερη λύση για να πάρετε ζωική πρωτεΐνη (22 γραμμάρια ανά μερίδα) με 185 θερμίδες. Παράλληλα, εκμεταλλεύεστε τον αιμικό σίδηρο και παίρνετε βιταμίνη Β12 και άλλα σημαντικά θρεπτικά στοιχεία. 
 Τόνος
Έχει λίγα λιπαρά και θερμίδες και σε κονσέρβα τόνου σε νερό βρίσκουμε 39 γραμμάρια πρωτεΐνης με μόλις 179 θερμίδες. Σημειώστε ότι παράλληλα παίρνουμε και πολύτιμα ω-3 λιπαρά. 
 Άλλες πηγές πρωτεΐνης
Πηγές υψηλής ποιότητας θεωρούνται και τα υπόλοιπα ψάρια, πουλερικά και ξηροί καρποί πέρα από αυτά που αναφέραμε πιο πάνω. Μέσης ποιότητας πηγές θεωρούνται η σόγια, το ρύζι, τα όσπρια, τα δημητριακά, το ψωμί και η πατάτα. Θυμηθείτε ότι αυτές οι πηγές με κατάλληλους συνδυασμούς μπορούν να αποδώσουν πρωτεΐνη υψηλής ποιότητας –
π.χ. φασόλια με ρύζι, αρακάς με καλαμπόκι, ψωμί με φακές, πατάτες με γάλα, δημητριακά με γάλα.
Σύμφωνα με το iatronet.gr, η συνιστώμενη πρόσληψη για ενήλικες είναι 1 γραμμάριο πρωτεΐνης ανά κιλό σωματικού βάρους κάθε μέρα. 
 
 
 

Ηττήθηκε στην Ευρωβουλή η πρόταση για το κεμπάπ και τον γύρο

Η πρόταση συγκέντρωσε 376 ψήφους, δηλαδή τρεις λιγότερες από την απόλυτη πλειοψηφία που απαιτούνταν.

Ηττήθηκε οριακά στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο η πρόταση για απαγόρευση της χρήσης φωσφορικών αλάτων σε βιομηχανικά κρέατα, που θα επηρέαζε το κεμπάπ και πιθανώς και τον γύρο.
 Η πρόταση συγκέντρωσε 376 ψήφους, δηλαδή τρεις λιγότερες από την απόλυτη πλειοψηφία που απαιτούνταν. Καταψήφισαν 272 ευρωβουλευτές και 30 απείχαν από την ψηφοφορία.
 Τα φωσφορικά άλατα βοηθούν στη διατήρηση του καταψυγμένου κρέατος και μετέπειτα στο μαγείρεμά του, όμως η Επιτροπή Δημόσιας Υγείας της Ευρωβουλής εξέφρασε ανησυχίες για το κατά πόσον τα εν λόγω άλατα υποβαθμίζουν την καταλληλότητα των κρεάτων.
 Η ήττα της απαγόρευσης στο Ευρωκοινοβούλιο επιτρέπει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή να νομιμοποιήσει και επίσημα τη χρήση φωσφορικών αλάτων, τα οποία ούτως ή άλλως χρησιμοποιούνται ευρύτατα στη βιομηχανία κατεψυγμένου φαγητού.
 
«Σώσαμε το κεμπάπ σας. Παρακαλούμε», έγραψε στο Twitter μετά την ψηφοφορία η Κοινοβουλευτική Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, που είναι το μεγαλύτερο μπλοκ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
 
 
 
 

Σπάλα βίσωνα Douma Vital Farm

Τα μεγαλύτερα βοοειδή στον πλανήτη με την καμπούρα και το πλούσιο τρίχωμα, ζουν 30 έως 40 χρόνια και όλη τους την ζωή την περνούν στα βοσκοτόπια. Το 1999 ο Θωμάς Ντούμας, γνωρίζοντας την υψηλή διατροφική αξία, αλλά και την εκλεπτυσμένη γεύση του βίσονα, τολμά και εισαγάγει τους πρώτους βίσονες στην Ελλάδα.
 
Τα ζώα εγκλιματίστηκαν πλήρως στο κτήμα μας και πολύ γρήγορα πιστοποιήθηκαν από τον οργανισμό ελέγχου και πιστοποίησης βιολογικών προϊόντων “ΔΗΩ”.
Οι μοναδικοί βίσονες των Βαλκανίων και από τους λίγους της Ευρώπης, διαβιούν και αναπαράγονται ως σήμερα με επιτυχία.
Το κρέας του βίσωνα αποτελεί την κορυφαία επιλογή σε κόκκινο κρέας.
Διακρίνεται για την πλούσια και μεστή γεύση του, την τρυφερή υφή και το μοναδικό του άρωμα.
Είναι υψηλά πρωτεϊνούχο, με πολύ χαμηλά ποσοστά λίπους, πλούσιο σε Ω3 λιπαρά οξέα, σίδηρο και ιχνοστοιχεία. Η χαμηλή περιεκτικότητά του σε λίπος απαιτεί λιγότερο χρόνο ψησίματος. Τα καλύτερα κομμάτια κρέατος, φιλέτο, σπάλα, μπριζόλα και ρολό, διατίθενται σε συσκευασίες των 600-800gr.
 
Η σπάλα βίσωνα μπορεί να μαγειρευτεί όπως όλα τα κόκκινα κρέατα. Η ανάδειξη της μέγιστης γεύσης του κρέατος επιτυγχάνεται με την αποφυγή του υπερβολικού μαγειρέματος.
 
 
 
 

Πότε είναι υγιεινό και πότε επικίνδυνο το κρέας; Δείτε εδώ χρήσιμες ερωτήσεις και απαντήσεις

“Μόλις άνοιξα ένα πακέτο φρέσκου κοτόπουλου και το δέρμα φαίνεται μπλε. Είναι ασφαλές να το χρησιμοποιήσω”; “Το πακέτο με το βοδινό κρέας που πήρα είναι κάπως σκούρο στο κέντρο. Αυτό σημαίνει ότι είναι παλιό το κρέας”; “Η γαλοπούλα μαγειρεύτηκε σύμφωνα με τις οδηγίες, αλλά το κρέας του στήθους είναι ροζ. Θα μας κάνει να αρρωστήσουμε”;
Αυτά είναι μερικά μόνο από τα πολλά ερωτήματα για το κρέας, το κοτόπουλο και άλλα είδη πουλερικών, τα οποία ελήφθησαν στην σχετική τηλεφωνική γραμμή ενημέρωσης του καταναλωτικού κοινού, που λειτουργεί το Υπουργείο Γεωργίας των ΗΠΑ.
 
Το χρώμα είναι σημαντικό όταν κανείς αγοράζει, αποθηκεύει και μαγειρεύει κρέας και πουλερικά. Αλλά, γιατί υπάρχουν διαφορές στο χρώμα και τι σημαίνουν; Παρακάτω θα δείτε τον βασικό οδηγό με ερωτήσεις και απαντήσεις που θα σας βοηθήσουν να κατανοήσετε τις διαφορές στο χρώμα που μπορεί να έχει το κρέας, το κοτόπουλο και άλλα πουλερικά.
 
1. Ποιοι παράγοντες επηρεάζουν το χρώμα του κρέατος και των πουλερικών;
 
Η μυοσφαιρίνη (myoglobin), μια πρωτεΐνη, είναι κυρίως υπεύθυνη για το κόκκινο χρώμα του κρέατος. Η μυοσφαιρίνη δεν κυκλοφορεί στο αίμα αλλά σταθεροποιείται στα κύτταρα των ιστών και έχει ελαφρώς κοκκινωπό χρώμα. Όταν αναμειγνύεται με οξυγόνο, γίνεται οξυμυοσφαιρίνη (oxymyoglobin) και παράγει έντονο κόκκινο χρώμα. Το υπόλοιπο χρώμα προέρχεται από την αιμοσφαιρίνη που εμφανίζεται κυρίως στο αίμα, αλλά μια μικρή ποσότητα μπορεί να βρεθεί στους ιστούς μετά τη σφαγή του ζώου.
 
Το χρώμα επηρεάζεται επίσης από την ηλικία του ζώου, το είδος, το φύλο, τη διατροφή και ακόμη και την άσκηση που κάνει (δηλαδή αν κυκλοφορεί ελεύθερο, ή αν μεγαλώνει σε κλουβί ή σε χώρο που δεν μπορεί να κινηθεί άνετα). Το κρέας των ηλικιωμένων ζώων έχει πιο σκούρο χρώμα, επειδή το επίπεδο μυοσφαιρίνης αυξάνεται με την ηλικία. Οι ασκούμενοι μύες είναι πάντα πιο σκούροι σε χρώμα, πράγμα που σημαίνει ότι το ίδιο ζώο μπορεί να έχει αποκλίσεις χρώματος στους μυς του. Επιπλέον, το χρώμα του κρέατος και των πουλερικών μπορεί να αλλάξει καθώς αποθηκεύεται στο λιανικό εμπόριο και στο σπίτι. Όταν αποθηκεύονται με ασφάλεια στο ψυγείο ή στην κατάψυξη, οι αλλαγές χρώματος είναι φυσιολογικές για το νωπό κρέας και τα πουλερικά.
 
2. Μήπως μια αλλαγή στο χρώμα δείχνει ότι το κρέας είναι χαλασμένο;
 
Η αλλαγή του χρώματος από μόνη της δεν σημαίνει ότι το προϊόν είναι χαλασμένο. Οι αλλαγές χρώματος είναι φυσιολογικές για το νωπό προϊόν. Με την αλλοίωση μπορεί να υπάρξει αλλαγή στο χρώμα (συχνά ένα ξεθώριασμα ή πιο σκουρόχρωμη σάρκα). Εκτός από την αλλαγή χρώματος, το κρέας ή τα πουλερικά θα έχουν οσμή και θα είναι κολλώδη ή γλοιώδη στην αφή. Εάν το κρέας έχει αναπτύξει αυτά τα χαρακτηριστικά, απαγορεύεται να καταναλωθεί!
 
3. Εάν το χρώμα του κρέατος και των πουλερικών αλλάξει όσο βρίσκεται σε κατάψυξη, είναι ασφαλές για βρώση;
 
Οι αλλαγές χρώματος, ενώ το κρέας και τα πουλερικά είναι κατεψυγμένα, συμβαίνουν ακριβώς όπως και στο ψυγείο στου σπιτιού. Η εξασθένιση και η πιο σκούρα απόχρωση, για παράδειγμα, δεν επηρεάζουν την ασφάλειά τους. Αυτές οι αλλαγές ελαχιστοποιούνται χρησιμοποιώντας ειδική συσκευασία για κατάψυξη και εξαλείφοντας όσο το δυνατόν περισσότερο αέρα από τη συσκευασία.
 
4. Τι είναι οι λευκές, αποξηραμένες επιφάνειες στο κατεψυγμένο κρέας και τα πουλερικά;
 
Τα λευκά αποξηραμένα κομμάτια δείχνουν “καύση κατάψυξης”. Όταν το κρέας και τα πουλερικά έχουν παγώσει για μεγάλο χρονικό διάστημα ή δεν έχουν τυλιχτεί και σφραγιστεί σωστά, αυτό θα συμβεί. Το προϊόν παραμένει ασφαλές για βρώση, αλλά οι περιοχές με καύση κατάψυξης θα στεγνώσουν και θα είναι άγευστες, αλλά και θα μπορούν να καθαριστούν εάν είναι επιθυμητό.
 
ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΣΤΟ ΚΡΕΑΣ
 
5. Όταν το κρέας μπαίνει στην βιτρίνα ενός καταστήματος, γιατί κάποια κομμάτια έχουν πιο έντονο κόκκινο χρώμα και άλλα πολύ σκούρο χρώμα;
 
Το βέλτιστο χρώμα επιφανείας του νωπού κρέατος (δηλαδή το καθαρό και λαμπερό “κόκκινο του κερασιού” για το βοδινό κρέας, το “σκούρο κεράσι” για το αρνί, το “γκρίζο-ροζ” για το χοιρινό και το “ανοιχτό ροζ” για το μοσχάρι) είναι εξαιρετικά ασταθές και βραχύβιο. Όταν το κρέας είναι φρέσκο και προστατεύεται από την επαφή με τον αέρα (όπως σε αεροστεγείς σακούλες) έχει το “μοβ-κόκκινο” χρώμα που προέρχεται από την μυοσφαιρίνη.
 
Όταν εκτίθεται στον αέρα, η μυοσφαιρίνη σχηματίζει την χρωστική ουσία οξυμυοσφαιρίνη, η οποία δίνει στο κρέας ένα ευχάριστο κόκκινο του κερασιού. Η χρήση ενός πλαστικού περιτυλίγματος που επιτρέπει στο οξυγόνο να περάσει μέσα από αυτό βοηθά να εξασφαλιστεί ότι το κομμάτι του κρέατος θα διατηρήσει αυτό το έντονο κόκκινο χρώμα.
 
Ωστόσο, η έκθεση στον φωτισμό του καταστήματος, καθώς και η συνεχιζόμενη επαφή της μυοσφαιρίνης και της οξυμυοσφαιρίνης με οξυγόνο οδηγεί στον σχηματισμό μεταμυοβλοβίνης (metmyoglobin), μιας χρωστικής που μετατρέπει το κρέας σε καφέ-κόκκινο. Αυτή η αλλαγή χρώματος δεν σημαίνει ότι το προϊόν είναι χαλασμένο.
 
6. Γιατί το προσυσκευασμένο βοδινό κρέας είναι κόκκινο στο εξωτερικό και μερικές φορές γκρίζο-καφέ στο εσωτερικό;
 
Αυτές οι διαφορές χρώματος δεν δείχνουν ότι το κρέας είναι χαλασμένο ή παλιό. Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, το νωπό κομμένο κρέας είναι πορφυρόχρωμο. Το οξυγόνο από τον αέρα αντιδρά με τις χρωστικές του κρέατος για να σχηματίσει ένα λαμπερό κόκκινο χρώμα το οποίο συνήθως παρατηρείται στην επιφάνεια του βοείου κρέατος που αγοράζετε στο σούπερ μάρκετ. Το εσωτερικό του κρέατος μπορεί να είναι γκρίζο-καφέ λόγω της έλλειψης οξυγόνου που διεισδύει κάτω από την επιφάνεια.
 
7. Αν ένα ψητό κομμάτι βοδινού έχει σκουρύνει στο ψυγείο, είναι ασφαλές;
 
Ναι, είναι ασφαλές. Το σκούρο χρώμα οφείλεται στην οξείδωση, στις χημικές μεταβολές της μυοσφαιρίνης λόγω της περιεκτικότητάς της σε οξυγόνο. Αυτή είναι μια φυσιολογική αλλαγή κατά την αποθήκευση στο ψυγείο.
 
8. Μπορεί το μαγειρεμένο βόειο κρέας να είναι ακόμα ροζ μέσα;
 
Ναι, το βόειο κρέας μπορεί να είναι ροζ στο εσωτερικό αφού έχει μαγειρευτεί με ασφάλεια. Το ροζ χρώμα μπορεί να οφείλεται σε αντίδραση μεταξύ της θερμότητας του φούρνου και της μυοσφαιρίνης, που προκαλεί κόκκινο ή ροζ χρώμα. Μπορεί επίσης να συμβεί όταν μαγειρεύονται λαχανικά που περιέχουν νιτρώδη μαζί με το κρέας. Επειδή το πόσο καλά μαγειρεμένο και το πόσο ασφαλές είναι το κρέας δεν μπορεί να κριθεί με το χρώμα (δηλαδή “με το μάτι”), είναι πολύ σημαντικό να χρησιμοποιείτε ένα θερμόμετρο για τα τρόφιμα κατά το μαγείρεμα του βοείου κρέατος. Για να βεβαιωθείτε ότι όλα τα επιβλαβή βακτήρια καταστρέφονται, μαγειρέψτε το βοδινό κρέας σε εσωτερική θερμοκρασία τουλάχιστον 72°C.
 
9. Τι προκαλεί ιριδίζων χρωματισμό στο κρέας;
 
Το κρέας περιέχει σίδηρο, λίπος και άλλες ενώσεις. Όταν το φως χτυπά ένα κομμάτι κρέατος, χωρίζεται σε χρώματα όπως το ουράνιο τόξο. Υπάρχουν διάφορες χρωστικές ουσίες στις ενώσεις του κρέατος που μπορούν να δώσουν μια ιριδίζουσα ή πρασινωπή απόχρωση, όταν εκτίθενται σε θερμότητα και επεξεργασία. Η περιτύλιξη του κρέατος σε αεροστεγείς συσκευασίες και η αποθήκευσή του μακριά από το φως θα βοηθήσει στην πρόληψη αυτής της κατάστασης. Η ιριδίζουσα απόχρωση δεν σημαίνει μειωμένη ποιότητα, ή μειωμένη ασφάλεια του κρέατος.
 
10. Τι προκαλεί γκριζωπό ή πράσινο χρώμα στο κρέας;
 
Η έκθεση στο φως και το οξυγόνο προκαλεί την οξείδωση, η οποία με την σειρά της προκαλεί την διάσπαση των χρωστικών χρωστικών που σχηματίζονται κατά τη διάρκεια της επεξεργασίας του κρέατος. Οι χημικές ουσίες για την επεξεργασία αυτή σε συνδυασμό με το οξυγόνο, καθώς και η ενέργεια από το υπεριώδες και το ορατό φως, συμβάλλουν από κοινού στην χημική διάσπαση και την μικροβιακή αλλοίωση του προϊόντος. Η επεξεργασία του κρέατος, όπως και τα νιτρώδη, αλλάζει χημικά το χρώμα των μυών.
 
Τα διαλύματα που χρησιμοποιούνται για την επεξεργασία στο κρέας είναι χρωματισμένα για να τα διακρίνονται από άλλα συστατικά (όπως ζάχαρη ή αλάτι) που χρησιμοποιούνται σε νωπά και άλλα με βάση το κρέας. Για παράδειγμα, το ωμό χοιρινό κρέας είναι γκρίζο, αλλά το επεξεργασμένο μαγειρεμένο χοιρινό (π.χ. ζαμπόν) είναι ανοικτό ροζ.
 
ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΣΤΑ ΠΟΥΛΕΡΙΚΑ
 
11. Ποιο είναι το σύνηθες χρώμα των ωμών πουλερικών;
 
Τα ωμά πουλερικά μπορεί να ποικίλουν σε χρωματισμό από ένα μπλε-λευκό έως ένα κίτρινο. Όλα αυτά τα χρώματα είναι φυσιολογικά και αποτελούν άμεσο αποτέλεσμα του είδους, της άσκησης, της ηλικίας ή/και της διατροφής του πτηνού. Τα νεαρά πουλερικά έχουν λιγότερο λίπος κάτω από το δέρμα, γεγονός που μπορεί να προκαλέσει την μπλε απόχρωση και το κίτρινο δέρμα μπορεί να οφείλεται σε ξηρούς καρπούς στη ζωοτροφή.
 
12. Τι προκαλεί τις διαφορές χρώματος των ωμών πουλερικών;
 
Ο ωμός κιμάς από πουλερικά ποικίλλει ανάλογα με το μέρος του πτηνού το οποίο και χρησιμοποιείται. Το πιο σκοτεινό ροζ χρώμα σημαίνει ότι χρησιμοποιήθηκε περισσότερο σκούρο κρέας στον κιμά, ενώ το πιο ανοιχτό ροζ χρώμα σημαίνει ότι συμπεριελήφθη περισσότερο λευκό κρέας (ή συμπεριελήφθη και η πέτσα). Τα αλεσμένα πουλερικά (κιμάς) μπορεί να περιέχουν μόνο μυϊκό κρέας και δέρμα με προσδεδεμένο λίπος ανάλογα και με το είδος του πτηνού.
 
13. Τι κάνει πιο σκούρο το χρώμα των οστών στα μαγειρεμένα πουλερικά;
 
Το σκούρο χρώμα των οστών και του κρέατος γύρω από τα οστά γίνεται κυρίως σε νεαρά κοτόπουλα (6-8 εβδομάδων). Δεδομένου ότι τα οστά δεν έχουν υποβληθεί σε ασβεστοποίηση ή δεν έχουν σκληρυνθεί πλήρως, η χρωστική ουσία από τον μυελό των οστών διέρχεται από τα οστά και μέσα στη γύρω περιοχή. Η κατάψυξη μπορεί επίσης να συμβάλει σε αυτό το σκούρο χρώμα. Αυτό είναι ένα αισθητικό ζήτημα και όχι ένα θέμα ασφάλειας. Το κρέας είναι ασφαλές για κατανάλωση όταν όλα τα μέρη έχουν φτάσει σε ασφαλή ελάχιστη εσωτερική θερμοκρασία 74 °C.
 
14. Τι χρώμα είναι το καλά μαγειρεμένο κρέας από πουλερικά;
 
Μπορεί να ποικίλει σε χρώμα από άσπρο έως ροζ έως και πιο σκούρο. Για την ασφάλεια κατά το ψήσιμο των πουλερικών, χρησιμοποιήστε ένα θερμόμετρο για να ελέγξετε την εσωτερική θερμοκρασία. Για ολόκληρο κοτόπουλο ή γαλοπούλα, ελέγξτε την εσωτερική θερμοκρασία στο εσωτερικό μέρος του μηρού και της πτέρυγας και στο πιο παχύ κομμάτι του στήθους. Όλα τα κρέατα -συμπεριλαμβανομένων εκείνων που παραμένουν ροζ- είναι ασφαλή για κατανάλωση μόλις τα μέρη φτάσουν τουλάχιστον τους 74 °C.
 
15. Γιατί είναι μερικά μαγειρεμένα πουλερικά ροζ;
 
Διάφορες χημικές αλλαγές εμφανίζονται κατά το μαγείρεμα. Ο αέρας του φούρνου (αέριο ή και ηλεκτρικός) αντιδρούν χημικά με την αιμοσφαιρίνη στους ιστούς του κρέατος και τους δίνουν μια ροζ χροιά. Συχνά το κρέας των νεαρότερων πτηνών εμφανίζεται πιο ροζ, επειδή η πιο λεπτή τους πέτσα επιτρέπει στον αέρα του φούρνου να φτάσει πιο εύκολα στην σάρκα. Τα μεγαλύτερης ηλικίας πτηνά έχουν μια λιπαρή στρώση κάτω από το δέρμα τους, προσφέροντας μια επιπλέον προστατευτική στρώση στη σάρκα. Τα μεγαλύτερης ηλικίας πτηνά μπορεί να είναι ροζ σε σημεία όπου το λίπος απουσιάζει από το δέρμα. Επίσης, τα νιτρικά και τα νιτρώδη, τα οποία χρησιμοποιούνται συχνά ως συντηρητικά ή μπορούν να εμφανιστούν φυσικά στην διατροφή των πτηνών, μπορούν να προκαλέσουν ροζ χρώμα.
 
16. Εάν ένα καλά μαγειρεμένο κρέας από πουλερικά εξακολουθεί να είναι ροζ, είναι ασφαλές;
 
Τα πουλερικά που ψήνονται σε σχάρα ή γίνονται καπνιστά σε εξωτερικούς χώρους μπορεί να είναι ροζ, ακόμη και όταν όλα τα μέρη έχουν φτάσει σε θερμοκρασίες πολύ πάνω από τους 74 °C. Μπορεί να υπάρχει ένα ροζ χρωματικό χείλος περίπου πλάτους ενός εκατοστού γύρω από το εξωτερικό του μαγειρεμένου προϊόντος. Τα εμπορικά παρασκευασμένα, καπνιστά πουλερικά είναι συνήθως ροζ, επειδή παρασκευάζονται με φυσικό καπνό και με πρόσθετη γεύση υγρού καπνού.
 
iatropedia.gr
 
 
 
 

Λόνζα Ευρυτανίας Στρεμμένου

Η λόνζα, ή αλλιώς λούντζα ή λούζα (θα την ακούσετε με όλες αυτές τις ονομασίες) παρασκευάζεται από νωπό χοιρινό κρέας από το πάνω μέρος του ζώου, αλατίζεται και αρωματίζεται με μυρωδικά που της δίνουν ιδιαίτερη γεύση.

Για την παρασκευή της χρησιμοποιείται μεγάλο φυσικό έντερο, που επιτρέπει τη φυσική ωρίμανση του προϊόντος, για διάστημα περίπου 3 μηνών, σε ειδικούς χώρους.

 Κόβεται σε φέτες αφου έχει προστεθεί πιπέρι περιμετρικά

 

Kerkini Farm-Βουβαλίσιο Κρέας

Η Kerkini farm, η οικογενειακή φάρμα του Βασίλη Παπαδόπουλου δημιουργήθηκε το 1999 και λειτουργεί ως η μοναδική κάθετη μονάδα εκτροφής & επεξεργασίας βουβαλίσιου κρέατος στην Ελλάδα.  
Οι εγκαταστάσεις της, βρίσκονται  δίπλα στη λίμνη Κερκίνη του Ν. Σερρών, προστατευόμενο υγροβιότοπο, από τη Διεθνή Συνθήκη Ramsar, ιδανικό περιβάλλον για τη διαβίωση των βουβαλιών. Η εκτροφή τους, σε ένα περιβάλλον με τόσο πλούσια και αρωματική πανίδα δίνει στο κρέας τους μια ξεχωριστή και ιδιαίτερη γεύση. 
 
Όλα τα βουβάλια έχουν ατομική ταυτότητα αναγνωρισης και είναι πιστοποιημένα από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης.
Η kerkini farm, εφαρμόζει όλες τις διατάξεις της ελληνικής νομοθεσίας για τα προϊόντα της τα οποία ελέγχονται από τον ΕΦΕΤ (κωδικός GRA 340 και GR IMP 308) και έχουν σύστημα υγειονομικού ελέγχου HACCP.
Στο σύγχρονο εργαστήριό της, ελέγχει απόλυτα την ποιότητα των προϊόντων της που διαθέτει στους καταναλωτές, εφαρμόζοντας όλες τις απαιτήσεις του παγκόσμιου προτύπου ασφαλείας και ποιότητας τροφίμων ISO 22000:2005.
Η kerkini farm, απέσπασε στην 1 η της συμμετοχή στην Πανελλήνια Έκθεση προϊόντων κρέατος Meat days 2013, 7 βραβεία ποιότητας.
Με σεβασμό στο φυσικό περιβάλλον, με αφοσίωση στην παράδοση, αλλά και με κύριο κριτήριο τις σύγχρονες τάσεις για σωστή και ισορροπημένη διατροφή, δημιουργεί και φέρνει στο οικογενειακό τραπέζι, τα πιο γευστικά προϊόντα βουβαλίσιου κρέατος, που διακρίνεται για την πλούσια θρεπτική του αξία. 
 
 
 
 

Μια αλλαντοποιία στην Ευρυτανία συναγωνίζεται τους Ιταλούς στο πιο νόστιμο προσούτο

Το Προσιούτο (προσούτο) παράγεται από ειδικά επιλεγμένα ελληνικά χοιρομέρια, επεξεργασμένο με τον παραδοσιακό τρόπο της Πάρμας και τις παραδόσεις της Ευρυτανίας. Ωριμάζει για 12 μήνες σε ιδανικό περιβάλλον μέσα στα έλατα, στα βουνά της Ευρυτανίας.
 
Μπορεί να έχει κυριαρχήσει η ιταλική του ονομασία, ωστόσο το αρχαιοελληνικό «Ακροκώλιον», δηλαδή το αλατισμένο χοιρινό μπούτι συγκαταλλέγεται στα πιο «παλιά» αλλαντοπαρασκευάσματα της Ελλάδας.
Το κλίμα στον Προυσό άλλωστε, θεωρείται εξαιρετικό για την παραγωγή αλλαντικών.
Συνδυασμένο δε με τα διαλεχτής ποιότητας ντόπια κρέατα που χρησιμοποιεί το αλλαντοποιείο Στρεμμένου, καθώς και τον παραδοσιακό, χειροποίητο τρόπο παρασκευής, δίνουν ένα πραγματικά θαυμαστό ελληνικό παραδοσιακό αλλαντικό, προϊόν φυσικής ωρίμανσης.
 
 
 
 

Πτερωτά Θηράματα Φασιανός

Υπάρχουν διάφορα είδη φασιανού, αλλά αυτό που χρησιμοποιείται για κυνήγι ή ακόμη και για να μπεί στο πιάτο σας (το φαγώσιμο είδος δηλαδή) είναι ο Κολχικός φασιανός.
Στο εμπόριο υπάρχουν κυρίως υβρίδια και εισαγώμενα αυτού του είδους.
Αυτό συμβαίνει γιατί τα υβρίδια βγαίνουν πιο μεγαλόσωμα οπότε συμφέρουν περισσότερο τον παραγωγό.
 
Εμείς, πρωτοπορώντας και σε αυτό το κομμάτι και σε αντίθεση με τους άλλους, αναπαράγουμε με επιτυχία εδώ και χρόνια το είδος του αυθεντικού Κολχικού - Κοχλικού Φασιανού (Pheasant colchicus-colchicus) με πιστοποίηση DNA .
 Υπάρχουν 40 περίπου είδη φασιανού, με διαφορετικούς χρωματισμούς και σωματότυπο, από τα οποία εμείς διαθέτουμε περίπου τα 10 ανάλογα με την εποχή και την ζήτηση (Συρματικός, Μέρα – νύχτα, Βασιλικός, Swinhoe, Kaliz, Κίτρινος, Lady, Blue Eared κ.α.)
 
Gourmet Quality Προϊόντα:
 
Kαπνιστός φασιανός (smoked pheasant),
Kαπνιστά ορτύκια (smoked quails) και
Aυγά ορτυκιού τουρσί (pickeled quail eggs) σε δύο γέυσεις.
 
 
 
 
 
 
 
Subscribe to this RSS feed