Displaying items by tag: Ειδήσεις

“Η Ριβιέρα του Βορρά”: Το μικρό ψαροχώρι που εξελίχθηκε σε μία από τις ωραιότερες πόλεις της Ελλάδας

Με θέση κομβική – σταυροδρόμι των θαλάσσιων και χερσαίων δρόμων – η Αλεξανδρούπολη ενώνει Ευρώπη και Ασία, Δύση και Ανατολή.
Η όμορφη παραθαλάσσια πόλη, με τον φάρο να ορθώνεται επιβλητικός στο λιμάνι, αποτελεί προνομιακό κέντρο μιας πραγματικά χαρισματικής περιοχής.
Ψαράδες από τη Μαρώνεια και τη Μάκρη έστησαν στα μέσα του 19ου αιώνα έναν μικρό οικισμό, το Δεδέ-Αγατς, ονομασία που σημαίνει «το δέντρο του καλόγερου».
Κατά την παράδοση το όνομα αυτό το πήρε από μία βελανιδιά, κάτω από τη σκιά της οποίας δίδαξε και τάφηκε ένας δερβίσης.
Το 1871 πέρασαν από το μικρό ψαροχώρι οι σιδηροδρομικές γραμμές της Μακεδονίας.
Aπό τη στεριά ερχόταν ο σιδηρόδρομος, από την θάλασσα τα πλοία και η περιοχή άνθιζε. Όλα τα εμπορεύματα της Θράκης άρχισαν και συγκεντρώνονται εδώ, τα προξενεία, οι έμποροι και οι τεχνίτες έδιναν ζωή στην πόλη.
Το 1878 η εικόνα άλλαξε και στην Αλεξανδρούπολη ήρθαν τα στρατεύματα των Ρώσων, μετά τον Ρωσοτουρκικό πόλεμο.
Τα επόμενα δυο χρόνια οι Ρώσοι έφτιαξαν μια πόλη με ρυμοτομικό σχέδιο και φαρδιούς δρόμους, κάθετους προς την παραλία.
Ο φάρος έγινε το σύμβολό της.ο 1885 η πόλη προσαρτήθηκε στη Βουλγαρία και τότε κατασκευάστηκαν πολλά από τα νεοκλασικά κτίρια της, ενώ το 1897 έφτασε εδώ το θρυλικό Όριαν Εξπρές που ένωνε τη Θεσσαλονίκη με την Κωνσταντινούπολη.
Η Αλεξανδρούπολη απελευθερώθηκε οριστικά από τους Βούλγαρους στις 14 Μαΐου του 1920.
Το νέο όνομα δόθηκε προς τιμή του βασιλιά Αλέξανδρου που είχε περάσει από εκεί οδηγώντας τα ελληνικά στρατεύματα στην Αδριανούπολη.Η σύγχρονη Αλεξανδρούπολη αποτελεί την πρώτη Ελληνική πόλη που συναντά ο επισκέπτης που έρχεται είτε από την Τουρκία, είτε από τη Βουλγαρία.
 
Διατηρεί ακόμα ένα μικρό κομμάτι της γοητείας του αρχικού ψαράδικου οικισμού. Ο φάρος της ορθώνεται επιβλητικός στο λιμάνι και το φως του «ταξιδεύει» ανελλιπώς όλα αυτά τα χρόνια.
Αληθινή εμπειρία είναι η δημοπρασία των ψαριών στην τοπική ιχθυαγορά, όπου τα αλιευτικά φτάνουν το ένα μετά το άλλο με τα αμπάρια τους γεμάτα. Εάν καταφέρετε, μάλιστα, να βγείτε για ψάρεμα μαζί με κάποιον από τους ερασιτέχνες ψαράδες, ιδιαίτερα την ώρα που ανατέλλει ο ήλιος, η απόλαυση θα είναι διπλή.
Εκτός από την παραλιακή βόλτα (ο κεντρικός δρόμος κλείνει κάθε καλοκαίρι) αξίζει να πάτε μέχρι την Τραϊανούπολη και τις Φέρες -όχι μονάχα για την «Χάνα», τα λουτρά και τον ναό της Παναγιάς της Κοσμοσώτειρας, αλλά και για να περιηγηθείτε στο περίφημο οικοσύστημα του Δέλτα του Έβρου.
 Μοναδική είναι η περιήγηση στην παραλιακή περιοχή ανάμεσα στους αρχαιολογικούς χώρους της Μεσημβρίας Ζώνης και της Μαρώνειας, έως το λιμανάκι του Αγίου Χαράλαμπου. Το πέρασμα των αιώνων στην περιοχή της Θράκης καταγράφεται γύρω από τα ερείπια της Αρχαίας Ισμάρας.
Οι περιηγητές που αγαπούν τις αυθεντικές εμπειρίες μπορούν να αναζητήσουν το σπήλαιο-εκκλησία των Αγίων Θεοδώρων, το χωριό, τα μεταλλεία, αλλά και την περίφημη Βίλα της Κίρκης.
Εθνολογικό Μουσείο Θράκης
 
Ένας ακόμη λόγος για να επισκεφθείτε την Αλεξανδρούπολη είναι αυτό το εξαιρετικό μουσείο που στεγάζεται σε πέτρινο νεοκλασικό κτίριο του 1899.
Λειτουργεί εδώ και πολλά χρόνια οργανώνοντας εκπαιδευτικά προγράμματα, εκδόσεις, παραγωγή βίντεο και ντοκιμαντέρ και έχει ένα βασικό σκοπό: Τη γνωριμία του επισκέπτη με τον λαϊκό πολιτισμό και τα έθιμα της Θράκης.
Η θεματολογία καλύπτει την κοινωνική και οικονομική ζωή της περιοχής από τον 18ο αιώνα έως τη δεκαετία του 1970. 
 
ΠΗΓΗ:dinfo.gr
 
 
 
 

Το πιο όμορφο σχολείο της Ελλάδας βρίσκεται στην Κάρπαθο!

Κι όμως υπάρχει ένα σχολειό ξεχωριστό, φτάνει να σταθείς στην ξωπορτιά του και να το κοιτάξεις και μαθαίνεις γράμματα! Κι αυτό δεν είναι άλλο από το Δημοτικό σχολείο Διαφανίου στην νήσο Κάρπαθο.
Αυτό το σχολείο στα σίγουρα έχει ψυχή!Το κτήριο δεν είναι καινούριο, θεμελιώθηκε τον Ιούλιο του 1959 και εκτός από τα χρήματα της Νομαρχίας (150.000 δρχ) μεγάλος δωρητής του ήταν ο ευεργέτης Μιχαήλ Αβδελλής, που έδωσε 45.000 δραχμές για την κατασκευή του.
 
Οι εξωτερικές καλλιτεχνικές προσθήκες στο διθέσιο δημοτικό σχολείο Διαφανίου έγιναν από τα αδέλφια Αντώνη, Μανώλη και Γιάννη Χατζηβασίλη με την επίβλεψη του πατέρα τους, του σπουδαίου λαϊκού ζωγράφου Βασίλη και από την πρώτη φάση δημιουργίας έδωσαν έναν εντελώς διαφορετικό χαρακτήρα στο κτήριο που έχει πρόσοψη 23,7 μέτρα.
Τα σχέδια και οι δημιουργίες μεταξύ άλλων έχουν να κάνουν με τον Μέγα Αλέξανδρο, τον Αρχιμήδη αλλά και τον Χριστό! Οι καλλιτέχνες πάντρεψαν με μοναδική τελειότητα τον αρχαίο κόσμο και την πίστη στο Θεό.
 
Οι εργασίες πραγματοποιήθηκαν το 1994 (το κάτω μέρος) ύστερα από πρόταση του τότε αντιπρόεδρου της κοινότητος Ολύμπου κ.Νίκου Ορφανού επί προεδρίας Μιχάλη Πρωτόπαπα.
 Το 2008 συνεχίστηκε και ολοκληρώθηκε με πρόεδρο της σχολικής επιτροπής κ. Ντίνο Πρωτόπαπα επί προεδρίας κ. Κώστα Τσαμπανάκη.
 Όταν δέχτηκαν την πρόταση να καλλωπιστεί με Μικι Μαους ή ζωγραφική απστράκτ, όπως σε αλλά σχολεία της πατρίδος μας, ο Βασίλης Χατζηβασίλης είχε διαφορετική άποψη:
 “Δεν είναι δυνατόν σε Ελληνικό σχολείο να μπουν τέτοιου είδους δημιουργήματα.
Έχουμε Ιστορία έχουμε Πολιτισμό από κει να αντλήσουμε να φτιάξαμε το Ωραίο και να εκπέμπει Ελληνισμό.
Ο καλλιτέχνης πρέπει να δημιουργεί από αυτό που τρέφεται και βλέπει, και να εμπνέει τις επόμενες γενιές !”
Η απίστευτη καλλιτεχνική εργασία μοιράστηκε σε οκτώ ιστορικές ενότητες και την όλη φιλοσοφία μας παρουσιάζει ο ζωγράφος και συνδημιουργός του έργου, ο Γιάννης Χατζηβασίλης:
 
“Η πρώτη ενότητα είναι από ένα ρητό του Ιπποκράτη από την Κω , 460 – 370 π.χ ΝΟΥΣ ΥΓΙΗΣ ΕΝ ΣΩΜΑΤΙ ΥΓΙΕΙ .. Δηλαδή ο νους είναι υγιής μέσα σε ένα υγιές σώμα.
Η δεύτερη ενότητα σε ανάγλυφο παριστάνει το δρόμο της Αρετής και της Κακίας και πιο πρέπει να διαλέξειςΗ τρίτη ενότητα είναι από την Συνάντηση του Σόλωνα με το Κροίσο «Μηδένα προ του τέλους μακάριζε». Η τέταρτη ενότητα είναι για το κρυφά σχολεία. Η πέμπτη ενότητα είναι από το Χριστό.
 
Η έκτη ενότητα είναι από τον Αρχιμήδη (περ. 287 π.Χ- περ. 212 π.Χ.) Μη μου τους κύκλους τάραττε … (μη μου χαλάς τους κύκλους,) μην με ταράζεις …Η εβδόμη ενότητα είναι από την συνάντηση του Αλέξανδρου με τον Διογένη: ‘Μη μου στερείς αυτό που δε μπορείς να μου δώσεις’!
 
Η Ογδοη ενότητα από το μύθο του Δαίδαλου και του γιού του Ίκαρου, “Γνώμη γερόντων ασφαλέστερα νέων”.
 Πάνω από την κεντρική είσοδο γράψαμε ΕΥ ΖΗΝ, αυτές οι δύο συλλαβές λένε περισσότερα από πάρα πολλά βιβλία. Αυτό το ΕΥ πόση δύναμη πολιτισμού έχει! Αν προσέξετε είναι η καρδιά του σχολείου βρίσκεται στο κέντρο και πάνω από την είσοδο.
 Ο Μέγας Αλέξανδρος είχε πει: “στον πατέρα μου οφείλω το ζην και στο δάσκαλό μου το ευ ζην”.Δίπλα στην είσοδο υπάρχουν δυο αρχαίες Ελληνίδες, που κρατάνε Υδρίες, η μια γράφει Ηθική και η άλλη Επιστήμη.
 
Ο κάθε ένας που περνά το κατώφλι σε ένα εκπαιδευτικό κτίριο (ειδικότερα στην Ελλάδα), πρέπει να γνωρίζει ότι ο σκοπός του δεν είναι να μάθει γράμματα να σπουδάσει, να γίνει επιστήμονας, για να εκμεταλλεύεται τους συνανθρώπους του και να ζει μόνο για το συμφέρον του, αλλά να αποκτήσει την ηθική για να γίνει χρήσιμο το διάβα του στη γη, πριν τον πάρει μέσα της”.
 
Το διθέσιο δημοτικό σχολείο Διαφανίου σήμερα λειτουργεί και ως νηπιαγωγείο και έχει 2 δασκάλους, νηπιαγωγό και 9 μαθητές, πρόσφατα με απόφαση και έξοδα του Δήμου Καρπάθου συντηρήθηκε με αγάπη και φροντίδα από τον μάστορα Νικόλαο Λεντάκη, εδώ να σημειώσουμε ότι και τα δυο παιδιά του είναι γραμμένα και παρακολουθούν μαθήματα σε αυτό το σχολείο!
 
Το στολίδι του Διαφανίου θα συνεχίσει να λειτουργεί;
 
Ο Νίκος Λεντάκης καμαρώνει για το κτίριο όμως φοβάται, αμφιβάλει, και ταυτόχρονα τρομάζει στην ιδέα:
 “Τα επόμενα χρόνια, αν οι κάτοικοι συνεχίσουν να φεύγουν, δεν θα μείνει παιδί στο Διαφάνι κι έτσι αναγκαστικά δεν θα υπάρχει λόγος να κρατάμε το πιο όμορφο σχολείο ανοιχτό”. Εμείς ας ελπίσουμε να διαψευστούν τέτοιες σκέψεις κι ας απολαύσουμε το μοναδικό σχολείο που μαθαίνεις γράμματα μόνο με μια ματιά!
Αλήθεια εσείς μπορείτε να φανταστείτε πιο σπουδαία μέθοδο για να διδαχτούμε την ιστορία μας;
 
ΠΗΓΗ:dinfo.gr
 
 
 

Σύμη: Το μικρό νησί με την ανεπανάληπτη ομορφιά! [βίντεο]

Μια κουκιδίτσα του ελληνικού χάρτη, ένα από τα πιο γραφικά και όμορφα νησιά των Δωδεκανήσων με ανέπαφη ομορφιά και ιδιαίτερη αρχιτεκτονική, θα σας αφήσει τις ωραιότερες εντυπώσεις.
Ανάμεσα στη Ρόδο και τα παράλια της Τουρκίας, βρίσκεται η Σύμη,ένα μικρό νησάκι, που είναι όμως διάσημο σε όλο τον κόσμο για την παραδοσιακή αρχιτεκτονική του, αλλά και για τα όμορφα και γραφικά τοπία του.Νεοκλασικά σπίτια βαμμένα σε έντονα, ζεστά χρώματα σκαρφαλωμένα στα πετρώδη απότομα βουνά του νησιού, αντανακλούν το ένδοξο παρελθόν της Σύμης, με παράδοση στη σπογγαλιεία, τη ναυπηγική και την ξυλογλυπτική.
Υπάρχουν διάφορες εκδοχές για την προέλευση της ονομασίας της Σύμης. Σύμφωνα με τον Διόδωρο τον Σικελιώτη πήρε το όνομά της από τη νύμφη Σύμη, η οποία απέκτησε με τον Ποσειδώνα ένα γιο, τον Χθόνιο, που έγινε αρχηγός των κατοίκων του νησιού.
 Επικρατέστερη όμως είναι η άποψη που υποστηρίζει ο Θεσσαλονίκης Ευστάθιος, ότι Σύμη ήταν το όνομα της συζύγου του Γλαύκου, πρώτου κατοίκου του νησιού. Σύμφωνα με το μύθο ο Γλαύκος ήταν άριστος κολυμβητής, ναυπηγός και ψαράς και είναι αυτός που κατασκεύασε την «Αργώ», το πλοίο της Αργοναυτικής εκστρατείας.Το νησί ήταν γνωστό και με άλλα ονόματα: Καρική, Μεταποντίς, Αίγλη και Έλκουσα.Η Σύμη αναφέρεται και από τον Όμηρο, στην Ιλιάδα, καθώς στον Τρωικό πόλεμο μετείχε και ο βασιλιάς της, Νηρέας, με 3 πλοία, εθεωρείτο δε, ο ωραιότερος άντρας της εκστρατείας.
 Από το νησί πέρασαν οι Κάρες, Λέλεγες και Φοίνικες ενώ τον 11ο αιώνα εποικίστηκε από τους Δωριείς. Μετείχε στη Δωρική Αμφικτιονία, τη Δωρική Εξάπολη.
 
Στη Bυζαντινή περίοδο το νησί ανήκε στο θέμα των Κιβυρραιωτών με έδρα τα Κίβυρρα της Παμφυλίας και ήταν γνωστό για τους ικανούς ναυτικούς και τους ναυπηγούς του.
Το 1309 η Σύμη πέρασε στην κατοχή των Ιωαννιτών Ιπποτών και κατόρθωσε να αντιμετωπίσει τις επιθέσεις των Τούρκων έως το 1522. Οι κάτοικοι της Σύμης εξασφάλισαν σημαντικά προνόμια για το νησί τους από τον Σουλεϊμάν τον Mεγαλοπρεπή.
Οι Συμιακοί έλαβαν μέρος στην Eπανάσταση του 1821, το νησί όμως όπως και τα υπόλοιπα Δωδεκάνησα έμεινε έξω από την επικράτεια του ελληνικού κράτους.
 Το 1912 η Σύμη κατελήφθη από τους Ιταλούς. Παράλληλα η αντικατάσταση των ιστιοφόρων από τα ατμόπλοια και η παρακμή της σπογγαλιείας έπληξαν την οικονομία του νησιού.
Πολλοί κάτοικοι αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν, ενώ ο B’ Παγκόσμιος Πόλεμος έδωσε ένα ακόμη πλήγμα και μετά το τέλος του ακολούθησε νέο κύμα μετανάστευσης.
 Την περίοδο του πολέμου ανατινάξεις και βομβαρδισμοί κατέστρεψαν πολλά από τα αρχοντικά της Σύμης, τα οποία παρέμεναν μέχρι τα τελευταία χρόνια θλιβερά ερείπια που οι ντόπιοι ονομάζουν «Χαλατά».
Η πόλη της Σύμης εκτείνεται στο βόρειο τμήμα του νησιού και αποτελείται από δύο οικισμούς εξίσου όμορφους και γοητευτικούς. Την Άνω Σύμη (Χωριό) που απλώνεται ως την κορυφή του λόφου και τον Γιαλό, το ασφαλές λιμάνι του νησιού.
Και οι δυο έχουν χαρακτηριστεί διατηρητέοι οικισμοί.Περιηγηθείτε στο λιμάνι, το καταφύγιο των ψαροκάικων, ιστιοπλοϊκών, ταχύπλοων και εντυπωσιακών κρουαζιερόπλοιων.
Θαυμάστε το επιβλητικό Δημοτικό Ρολόι του 1881 και το άγαλμα του διάσημου Συμιακού γλύπτη Κ. Βαλσάμη «τον Μιχαλάκη»- τον μικρό ψαρά με το καλάμι στο χέρι.
Πιείτε τον καφέ σας σ’ ένα από τα παραδοσιακά καφενεία της προκυμαίας, ενώ στις δυο κύριες πλατείες, του Κάμπου στον παλιό Ταρσανά και της Σκάλας, θα βρείτε τα περισσότερα καταστήματα.Επισκεφτείτε το Ναυτικό Μουσείο, το οποίο βρίσκεται στην πλατεία του Κάμπου. Μέσα από τα εκθέματά του, θα ταξιδέψετε στα βάθη της ιστορίας και του μύθου και θα γνωρίσετε τη ζωή του συμιακού ψαρά, ναύτη και εμπόρου.
 Δείτε από κοντά τα ναυτικά εργαλεία και εξαρτήματα της παραδοσιακής σπογγαλιείας, όπως η καμπανελόπετρα αλλά και το σκάφανδρο, που έφερε ρήξη ανάμεσα στον παλιό τρόπο σπογγαλιείας και τον καινούριο.
Δημοφιλέστερη παραλία του νησιού είναι η Νος, η πιο κοντινή από τον οικισμό της Σύμης και το Πέδι, προσβάσιμη με τα πόδια, με ταξί ή λεωφορείο.
Κολυμπήστε στην Νανού, από τις ομορφότερες παραλίες της Σύμης, με τα μεγάλα βότσαλα, το ολόλευκο εκκλησάκι και τα μεγάλα δένδρα, που σας προσφέρουν τη σκιά τους.
Η παραλία Μαραθούντα, ένας στενός όρμος με πεντακάθαρα κρυστάλλινα γαλαζοπράσινα νερά θα σας μαγέψει. Διατίθενται ξαπλώστρες και ομπρέλες, ενώ στο γραφικό ταβερνάκι μπορείτε να απολαύσετε το ουζάκι σας.
 Στην παραλία του Αγίου Γεωργίου Δυσάλωνα, από την ομώνυμη εκκλησία που δεσπόζει σε απόκρημνο βράχο, θα βρείτε την καλύτερη αμμουδιά του νησιού. Οι απανταχού αναρριχητές, σημειώστε ότι μπορείτε να αναρριχηθείτε σε κάθετο βράχο 350 μ. με υπέροχη θέα!Στο Νημπορειό, (15 ‘ με τα πόδια από το λιμάνι της Σύμης) μπορείτε να βρείτε μεγάλη παραλία με βότσαλο, ενώ στον Άγιο Νικόλαο, μια αμμουδερή παραλία με δέντρα είναι προσβάσιμη με τα πόδια από το Πέδι ή με καΐκι.
 
Όρμος του Πανορμίτη, ένας μικρός και απάνεμος όρμος είναι ιδανικός για κολύμπι σε συνδυασμό με εκδρομή στην ομώνυμη Μονή. Η παραλία Μαρόνι, μια πολύ γραφική παραλία δυτικά της Σύμης.
 Σε αυτό το σημείο η στεριά στενεύει δημιουργώντας ένα νησάκι πάνω στο οποίο βρίσκεται ένα μικρό εκκλησάκι. Η παραλία είναι πολύ ξεχωριστή καθώς τα έλατα φτάνουν μέχρι τη θάλασσα και το χρώμα του νερού είναι ιδιαίτερα πράσινο.Επισκεφτείτε τον Άγιο Ιωάννη, τη Μητρόπολη του νησιού, με το θαυμάσιο βοτσαλωτό προαύλιο και το πέτρινο καμπαναριό.
 
 ΠΗΓΗ:tilestwra.com
 
Δείτε το βίντεο:
 
 
 

Βίντεο που καθηλώνει από την «Ωραία κοιμωμένη των Αγράφων». Συγκλονιστικές εικόνες από τις απάτητες κορυφές

Μία από τις πιο ανεξερεύνητες περιοχές της Ελλάδας είναι τα Άγραφα όρη. Πρόκειται για μία οροσειρά απίστευτης φυσικής ομορφιάς που χαρακτηρίζεται για την τραχύτητά της και τα πολυποίκιλα τοπία.
Στο βίντεό του ο Θωμάς Βασιλείου αφηγείται με εικόνες τη μαγευτική εξερεύνηση της «Ωραίας Κοιμωμένης» και παρακάτω περιγράφει τις εμπειρίες από την περιπλάνησή του στις απάτητες κορυφές:
 
«Με την πρώτη ματιά βλέπει κανείς μία κορυφογραμμή. Με μία πιο προσεκτική ματιά όμως βλέπει ένα μικρό θαύμα της φύσης.
Οι τραχιές και δαιδαλώδεις κορυφές των Αγράφων σχηματίζουν τη φιγούρα μιας γυναίκας.
Είναι η “ Ωραία κοιμωμένη των Αγράφων” όπως την ξέρουν οι κάτοικοι της περιοχής. Αυτή ήταν η πρώτη εικόνα που αντίκριζα μικρός κάθε πρωί ξεκινώντας για το σχολείο.
Πέρασαν αρκετά χρόνια από τότε, όμως το ραντεβού με τον άγνωστο για μένα τόπο έμελλε να ευοδωθεί μόλις λίγες μέρες πριν.Από το Μουζάκι Καρδίτσας αρχίζει μία διαδρομή σε έναν ξεχωριστό κόσμο.
Αρχικά βατό, φιλικό και ήρεμο που σταδιακά όμως εξελίσσεται σε άγριο, τραχύ και δυσπρόσιτο. Η επιβλητικότητα και το μέγεθος των ορεινών όγκων σου δίνουν τη βεβαιότητα πως έχεις να κάνεις με έναν τόπο μοναδικό.
Όσο περισσότερο προχωρώ προς την καρδιά της δύσβατης αυτής οροσειράς τα συναισθήματα γίνονται εντονότερα.
Η εναλλαγή των τοπίων καταιγιστική. Τα σύννεφα άλλοτε ήρεμα και άλλοτε απειλητικά λίγα μόνο μέτρα πάνω από το κεφάλι μου με αναγκάζουν να επαναπροσδιορίσω το μέγεθός μου απέναντι στη φύση.
Όσο προχωρώ ο δρόμος γίνεται όλο και πιο δύσβατος και από κάποιο σημείο και έπειτα σχεδόν απροσπέλαστος όντας σημαδεμένος από τον άγριο χειμώνα που μόλις πέρασε. Τα τοπία όμως μοναδικά.
 
Αποφασίζω να συνεχίσω με τα πόδια. Οι κλίση του εδάφους μεγάλη.
Κουβαλάω τον φωτογραφικό μου εξοπλισμό και αυτό κάνει αρκετά δύσκολη την ανάβαση. Όσο ανεβαίνω η πυκνή βλάστηση σταδιακά αραιώνει μιας και στα ύψη αυτά οι συνθήκες καθιστούν αδύνατη την ευδοκίμηση δέντρων.
Γύρω μου αρκετά ζώα βόσκουν ελεύθερα στα αλπικά λιβάδια.
Ο ιδιαίτερα ευμετάβλητος καιρός στέκεται σύμμαχος σ αυτή τη δύσκολή ανάβαση. Φτάνω στην κορυφή.
Μπροστά μου απλώνεται η Λίμνη Πλαστήρα.
Στο βάθος ο Θεσσαλικός κάμπος. Πίσω μου τα μεγαλοπρεπή Άγραφα. Η φύση σε όλο της το μεγαλείο!
Τα Άγραφα καταλαμβάνουν όλο το βόρειο τμήμα του Νομού Ευρυτανίας και το δυτικό τμήμα του Νομού Καρδίτσας. Συνολικά έχουν 7 κορυφές πάνω από τα 2.000 μέτρα. Ψηλότερη όλων είναι η κορυφή Καράβα με υψόμετρο 2.184 μ. στη βάση της οποίας σχηματίζεται μια δρακολίμνη με την ονομασία Λούτσα.
Στην αγκαλιά των Αγράφων υπάρχουν δεκάδες μικρές κοινότητες οι οποίες επιβιώνουν κυρίως χάρη στην κτηνοτροφία. Η απομόνωση της περιοχής, τα μεγάλα υψόμετρα,τα πυκνά δάση, οι χαράδρες και τα ποτάμια έχουν συμβάλει στη διατήρηση μιας πλούσιας άγριας ζωής και δεκάδων απειλούμενων ειδών της ελληνικής πανίδας και χλωρίδας.
Η οροσειρά των Αγράφων είναι δύσβατη και σε πολλές περιπτώσεις η χρήση 4Χ4 κρίνεται επιβεβλημένη.
Κρύβει όμως αμέτρητους θησαυρούς με έναν από τους πιο χαρακτηριστικούς τη λίμνη Στεφανιάδα που βρίσκεται στην Αργιθέα του Νομού Καρδίτσας η οποία δημιουργήθηκε μόλις το 1964 μετά από μία κατολίσθηση.
 
ΠΗΓΗ:dinfo.gr
 
Παρακολουθήστε το βίντεο:
 
 
 

Η Μύκονος του Βορρά.Το άγνωστο ελληνικό νησάκι με τις εξωτικές παραλίες και τη μοναδική ομορφιά! [βίντεο]

Στο τρίτο πόδι της Χαλκιδικής, βρίσκεται καλά κρυμμένος ένας μαγευτικός «μίνι» παράδεισος: Η Αμμουλιανή.Ένας μαγευτικός συνδυασμός χρυσής και ψιλής αμμουδιάς, γαλαζοπράσινης θάλασσας, βλάστησης και γιγαντόσωμων βράχων.
Πριν από κάποια χρόνια στο νησί δεν υπήρχαν πολλά ξενοδοχεία, ταβέρνες και μπαράκια.
Οι επιλογές ήταν περιορισμένες και ο κόσμος την επισκεπτόταν για να κάνει ήσυχες, οικογενειακές διακοπές.
Σήμερα, η Αμμουλιανή βρίσκεται σε τροχιά ανάπτυξης. Οι κάτοικοι μιλούν με ενθουσιασμό για το νησάκι τους και το χαρακτηρίζουν «Μύκονο της Χαλκιδικής».
Μέσα σε μερικά χρόνια, τα ξενοδοχεία και γενικότερα οι τουριστικές υποδομές έχουν πολλαπλασιαστεί.Αν και για πολλούς παραμένει ακόμη ένας άγνωστος προορισμός για τον οποίο δεν γνωρίζουν ούτε τη θέση του στο χάρτη.
 
Έως το 1925 το νησί ήταν μετόχι της Μονής Βατοπεδίου του Αγίου Όρους, όπου και έμεναν 2-3 καλόγεροι που διαχειρίζονταν την κτηματική περιουσία και είχαν ως βοηθούς περίπου 20 εργάτες από την γύρω περιοχή.
Αυτοί ασχολούνταν με την καλλιέργεια χωραφιών, την βοσκή ζώων και το μάζεμα των ελιών.
Με τη Μικρασιατική Καταστροφή, όμως, το νησί παραχωρήθηκε στις αρχές του 1925 στους πρόσφυγες της Μικράς Ασίας και συγκεκριμένα στους πρόσφυγες των νησιών της Προποντίδος (Γαλλιμή, Πασαλιμάνι και Σκουπιά).
Γι’ αυτό και οι περισσότεροι κάτοικοί της, εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις, έχουν μικρασιατική καταγωγή.
Από εκείνη την εποχή έχει διασωθεί ο αρσανάς, ένα αγιορείτικο κτίσμα που βρίσκεται μέσα στο λιμάνι -εδώ τοποθετούσαν οι μοναχοί το καραβάκι τους όταν είχε κακοκαιρία-, η εκκλησία του Αγίου Νικολάου (1865), η λέσχη και το παλιό σχολείο.
 
Προερχόμενοι από τις περιοχές αυτές που γειτόνευαν με την Κωνσταντινούπολη έφεραν μαζί τους τον πολιτισμό, τα ήθη και τα έθιμα τους.
Έχοντας την γνώση της θάλασσας ασχολήθηκαν κυρίως με την αλιεία και κατάφεραν σε λίγα χρόνια να ξεχωρίσουν στον τομέα αυτό. Ένας μύθος λέει ότι ο Θεός ακούμπησε με το δάχτυλό του το 3ο πόδι και γι’αυτό η περιοχή αυτή είναι τόσο γόνιμη.
Η Αμμουλιανή είναι ξακουστή για τις παραλίες της.
Ο Άγιος Γεώργιος είναι προσβάσιμος τόσο από τη στεριά, με αυτοκίνητο από το χωριό, όσο και από τη θάλασσα.
Η παραλία Αλυκές βρίσκεται στην πίσω μεριά της Αμμουλιανής, που βλέπει προς τη Σιθωνία και είναι επίσης προσβάσιμη από ξηράς και από θαλάσσης.
Η ακτή Πόρτο Άγιο έχει βραβευθεί με γαλάζια σημαία ενώ στην πίσω μεριά της Αμμουλιανής υπάρχουν και πολλές άλλες μικρές παραλίες που χρειάζεται βάρκα για να τις επισκεφθείς. Αλλά αξίζει τον κόπο.
 
Απολαύστε το απόλυτο γαλάζιο της Αμμουλιανής από ψηλά..
 
ΠΗΓΗ:dinfo.gr
 
 
 

Η Νεράιδα του Μεσσηνιακού: Το μικρό ψαροχώρι με την απαράμιλλη ομορφιά. Εκεί το 1917 ο Αλέξης Ζορμπάς γνώρισε τον Νίκο Καζαντζάκη

Το νεόδμητο χωριουδάκι, χτισμένο στους πρόποδες του Ταΰγετου σε μία κατάφυτη από ελαιώνες περιοχή, που εξελίχθηκε με γρήγορο ρυθμό σε ένα από τα πιο φημισμένα τουριστικά θέρετρα της Ελλάδας.

Βρίσκεται στη Μάνη και συγκεκριμένα στην Μεσσηνιακή Έξω Μάνη.

Παλαιότερα ήταν ένα ήσυχο ψαροχώρι με ελάχιστο πληθυσμό και ονομάζονταν Ποταμός, από το ποτάμι Δράκο που το διέσχιζε.

Στη συνέχεια μετονομάστηκε σε Στούπα εξαιτίας της διαδικασίας της επεξεργασίας των δεματιών λιναριού (γνωστά ως στουπιά) στις θαλασσινές λακκούβες της παραλίας του χωριού τόσο από τους κατοίκους της όσο και από κατοίκους γειτονικών χωριών.

Σήμερα η Στούπα έχει αποκτήσει όλες τις απαραίτητες υποδομές για τη φιλοξενία των τουριστών που επιλέγουν την περιοχή για τις διακοπές τους.

Η ποικιλομορφία του τοπίου σε μαγεύει.Ο επιβλητικός Ταΰγετος, η παραδοσιακή μανιάτικη αρχιτεκτονική, τα λιμανάκια, οι γραφικές εκκλησίες, οι σπηλιές, τα παραδοσιακά χωριουδάκια με τα υπέροχα καλντερίμια και οι εκπληκτικές αμμώδεις παραλίες συνθέτουν ένα πανέμορφο σκηνικό που γοητεύει κάθε επισκέπτη.

Η Στούπα έχει γίνει παγκοσμίως γνωστή για τις δύο πανέμορφες ακρογιαλιές της, την παραλία της Στούπας ακριβώς μπροστά από τον οικισμό και την παραλία της Καλογριάς.

Οι δυο γραφικές, ρηχές, αμμώδεις και οργανωμένες παραλίες με τα διαυγέστατα νερά, έλκουν επισκέπτες απ όλα τα μέρη του κόσμου.Ειδικά η παραλία της Καλογριάς είναι γνωστή τόσο για την μαγευτική ομορφιά της όσο και για την ιστορία της αφού εκεί έζησαν το 1917 ο Νίκος Καζαντζάκης και ο Αλέξης Ζορμπάς.

Ήταν εκεί όπου γνωρίστηκαν καλά (δούλευαν και οι δυο στα εγκαταλελειμμένα σήμερα ορυχεία της Πραστοβάς στο Νέο Προάστιο), έδεσε η φιλία τους και ο διάσημος συγγραφέας εμπνεύστηκε το μοναδικό αριστούργημα «Βίος και Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά».Στην περιοχή βρέθηκαν ως φιλοξενούμενοι του Καζαντζάκη, ο Άγγελος Σικελιανός με τη γυναίκα του Εύα, η Μαρίκα Κοτοπούλη και η Κυβέλη.

Σήμερα οι μισοί τουρίστες που επισκέπτονται την περιοχή κρατούν στα χέρια τους το βιβλίο «Ζορμπάς» και οι άλλοι μισοί το βιβλίο «Μάνη» του Πάτρικ Λη Φέρμορ…

ΠΗΓΗ:dinfo.gr

 

 

Η εξωτική παραλία με τα τιρκουάζ νερά και τα εντυπωσιακά λευκά βράχια [βίντεο]

Περίπου 23 χλμ νότια της Βουρβουρούς βρίσκεται ένα σύμπλεγμα μικρών παραλιών σε μια ακτογραμμή που ξεπερνά τα 5χλμ. Οι παραλίες αυτές είναι γνωστές ως Καβουρότρυπες.

Έτσι συνηθίζουν οι ντόπιοι να αποκαλούν τις Καβουρότρυπες… Χαβάη της Ελλάδας και σίγουρα δεν μπορείς να τους κατηγορήσεις για αυτό.

Άλλωστε αν τύχει κάποτε να βρεθείς και εσύ Νότια από την βουρβουρού (περίπου 25 χιλιόμετρα – λίγο πριν την Σάρτη) και επισκεφθείς αυτό το σύμπλεγμα από μικρές παραλίες που εκτείνονται σε ένα μήκος περίπου 5 χιλιομέτρων, θα δικαιώσεις όσους έχουν δώσει στις Καβουρότρυπες αυτό τον χαρακτηρισμό.

Τα νερά είναι διάφανα τυρκουάζ, η άμμος άσπρη και τα πεύκα φθάνουν ως το ακρογιάλι. Η ομορφιά της φύσης είναι τέτοια που σου κόβει την ανάσα.

Αν σε αυτό το σκηνικό προσθέσεις και τα γλυπτά, τότε.. απλά προγραμματίζεις το ταξίδι.Όλα ξεκίνησαν όταν κάποιοι επισκέπτες της παραλίας με καλλιτεχνικές ανησυχίες ξεκίνησαν να σκαλίζουν τα βράχια.

Κάπως έτσι σήμερα κατά μήκος της παραλίας μπορείς να δεις έναν αετό, έναν αστερία, έναν ήλιο ενώ οι «καλλιτέχνες» έχουν ζωγραφίσει πάνω στα βράχια και ένα κοριτσάκι που ψαρεύει. Κάποτε υπήρχε και μια όμορφη γοργόνα αλλά ο άνθρωπος που την δημιούργησε φρόντισε να την καταστρέψει όταν κλήθηκε να.. πληρώσει πρόστιμο για καταστροφή φυσικού τύπου!

Όποιος περνάει από τις καβουρότρυπες φροντίζει να βάζει με κάθε τρόπο την υπογραφή του….

 

ΠΗΓΗ:dinfo.gr

 

 

 

Ένα μικρό νησί που πας με τα.. πόδια! Εκεί βρίσκεται μια εξωτική παραλία με ροζ άμμο και κρυστάλλινα νερά!

Τα πεντακάθαρα νερά της θάλασσας έχουν όμορφα χρώματα σε όλες τις αποχρώσεις του μπλε και του γαλάζιου.
Σε πολλά σημεία εκεί που σκάει το κύμα η άμμος έχει μία εξαιρετική ροζ απόχρωση, μοναδικό χαρακτηριστικό αυτής της ξεχωριστής παραλία.
Το Ελαφονήσι βρίσκεται σε απόσταση 80 χλμ από την πόλη των Χανίων και 43 χλμ από το Καστέλι.
Πρόκειται για ένα μικρό νησάκι που απέχει μόλις 200 μέτρα από την ακτή.Ανάμεσα σε νησί και Κρήτη υπάρχει μια ρηχή λιμνοθάλασσα με βάθος το πολύ ενός μέτρου.
Έτσι λοιπόν, όσοι θέλουν να φτάσουν στο Ελαφονήσι δεν έχουν παρά να.. περπατήσουν στη θάλασσα!
Η γοητεία του, η εξωπραγματική ομορφιά του, η ροζ απόχρωση στην άμμο και τα διάφανα, γαλαζοπράσινα νερά, αναδεικνύουν το Ελαφονήσι σε κορυφαίο τουριστικό προορισμό.
Πρόκειται αναμφισβήτητα για μία από τις πιο εμβληματικές παραλίες της Κρήτης.
Μια πολυφωτογραφημένη παραλία που φιγουράρει σε αμέτρητες καρτ-ποστάλ. Όλη η περιοχή, ένα σκηνικό σχεδόν εξωτικό, εντάσσονται στο δίκτυο προστασίας Natura 2000 και στην ακτή θα βρείτε πολλούς χώρους που έχουν περιφραχθεί για την προστασία της βλάστησης
Τα μέτρα που έχουν ληφθεί ίσως σας φανούν υπερβολικά, αλλά ο μεγάλος αριθμός τουριστών που προσέρχονται στην παραλία τα καθιστά μάλλον ανεπαρκή. Σε κάθε περίπτωση, απαγορεύεται να πειράξετε κάποιο από τα φυτά, καθώς και να συλλέξετε τη σπάνια ροζ άμμο από την ακροθαλασσιά.Βλέποντας αυτή την εξωπραγματική ομορφιά που έκανε το Ελαφονήσι διάσημο, είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι έχει συνδέσει το όνομα του με τραγικά γεγονότα.Το Πάσχα του 1824 εδώ σφαγιάστηκαν από τους Τούρκους 850 άνθρωποι. Η σφαγή έγινε καθαρά για λόγους εκδίκησης και τιμωρίας για τον επαναστατημένο Κρητικό λαό, καθώς τα θύματα ήταν κυρίως γυναικόπαιδα.Αλλά και τον Φεβρουάριο του 1907 στο Ελαφονήσι προσέκρουσε το αυστριακό πλοίο Imperatrix και τα 38 θύματα του ναυαγίου φημολογείται ότι έχουν θαφτεί εκεί. Στο σημείο έχει τοποθετηθεί ένας μεγάλος σταυρός τον οποίο θα συναντήσετε επάνω στο νησί μαζί με ένα εκκλησάκι και ένα μικρό φάρο στη νοτιοδυτική πλευρά.Δυστυχώς, για το χτίσιμο του φάρου θυσιάστηκαν όλοι οι κέδροι και τα άλλα δέντρα που υπήρχαν πάνω στο Ελαφονήσι. Ο φάρος αυτός καταστράφηκε από τους Γερμανούς στο Β Παγκόσμιο Πόλεμο και έχει αντικατασταθεί από άλλο σύγχρονο.ιατί η άμμος είναι ροζ….
 
Υπεύθυνα για τη ροζ άμμο είναι τα σπασμένα κοχύλια και συγκεκριμένα τα μικροσκοπικά μαλακόστρακα που ονομάζονται Foraminifera, τα οποία όταν ολοκληρώνουν τον κύκλο της ζωής τους και πεθαίνουν αφήνουν πίσω τους τα κατακόκκινα κοχύλια τους που παραμένουν στο νερό και συνθλίβονται μέσα στην άμμο, η οποία με τη σειρά της αποκτά αυτή την εντυπωσιακή απόχρωση.
 
Το Ελαφονήσι από ψηλά..
 
ΠΗΓΗ:dinfo.gr
 
 
 

Η άγνωστη ιστορία των Ελγινείων της Θεσσαλονίκης [βίντεο]

Κάπου εκεί στα σημερινά ερείπια της αρχαίας αγοράς τής Θεσσαλονίκης, ο λαϊκός μύθος θέλει
τη γέννηση ενός παράνομου έρωτα μεταξύ του Μ.Αλεξάνδρου και της γυναίκας του βασιλιά της Θράκης που φιλοξενούνταν στο παλάτι που υπήρχε εκεί.
 Ο Θράκας βασιλιάς αντιλαμβάνεται το γεγονός και βάζει να κάνουν μάγια στον Αλέξανδρο.Ο Αλέξανδρος το πληροφορείται, και εκείνο το βράδυ δεν βγαίνει από το δωμάτιο του. Έτσι η βασίλισσα αποφασίζει η ίδια να τον επισκεφθεί. Τα μάγια όμως τη χτυπούν και αυτή και τη συνοδεία της, με αποτέλεσμα να «μαρμαρώσουν».
  Οι «Μαγεμένες» μάς παραπέμπουν στη λατρεία του Διόνυσου και ήταν τοποθετημένες κατά τον 2ο αιώνα στο ύψος περίπου της Αρχαίας Αγοράς και δίπλα από τα Λουτρά Παράδεισος.
 
Πρόκειται για ανάγλυφες, μυθολογικές μορφές, 8 στο σύνολό τους, που διακοσμούσαν μια κορινθιακή κιονοστοιχία και αναπαριστούσαν τον νεαρό θεό Διόνυσο δίπλα σε έναν πάνθηρα, την Αύρα με το πέπλο της, την Αριάδνη στεφανωμένη με τα φύλλα μιας κληματαριάς, τη Λήδα μαζί με τον κύκνο, μια Μαινάδα που παίζει διπλό φλάουτο, το Γανυμήδη μαζί με τον Δία μεταμορφωμένο σε αετό και έναν Διόσκουρο με μια αναπαράσταση αλόγου στα πόδια του.Οι αιώνες θα περάσουν και στην περιοχή θα αναπτυχθεί η εβραϊκή συνοικία Rogos. Ένα τμήμα τότε από τη «Στοά των Ειδώλων» με τις «Μαγεμένες» θα βρεθεί ενσωματωμένο στο σπίτι ενός πλούσιου Εβραίου υφασματέμπορα, του Λιάτσι Αρδίτη.
Την εποχή εκείνη αποκαλούνται «Las Incantadas». Το σημαντικότερο και πιο όμορφο μνημείο της αρχαιότητας στη Θεσσαλονίκη!Παρόλο που αποτελούσε σημείο αναφοράς για την πόλη και θαυμασμού για πολλούς ξένους επισκέπτες, οι «ιδιοκτήτες» του μνημείου δεν φαίνεται να «έδειχναν τον ανάλογο σεβασμό προς αυτό».Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο Emmanuel Miller (ο άνθρωπος που θα τα αρπάξει και θα τα μεταφέρει στην Γαλλία):«Ο ιδιοκτήτης κυρίως, που βρίσκεται μέσα στην αυλή του το μνημείο, διασκεδάζει με τη σειρά του να σπάει από καιρού εις καιρόν κομματάκια και να τα πουλάει στους τουρίστες».
Αν και πάνω από 100 χρόνια γινόταν προσπάθεια για την αρπαγή των αγαλμάτων από τους εκάστοτε πρόξενους, τελικά ο Miller το 1864, με μια γενναία δωροδοκία του Σουλτάνου, θα καταφέρει να πάρει την άδεια για να μεταφέρει.
Ο ίδιος σε επιστολές προς τη σύζυγό του θα αναφέρει:«O σουλτάνος, μέσω του μεγάλου βεζύρη Φουάντ Πασά, μου έδωσε την άδεια να αφαιρέσω και να μεταφέρω στη Γαλλία τα οκτώ αγάλματα της Θεσσαλονίκης που τόσο επιθυμούσα» (Le Mont Athos, σ. 322).
Ενώ σε μια άλλη θα γράψει:«Θα έχω λοιπόν τα αγάλματά μου, λέω θα έχω, γιατί υπάρχουν ακόμη μεγάλες δυσκολίες. Ο εβραϊκός και ελληνικός πληθυσμός της Θεσσαλονίκης θα εκμανεί όταν μάθει ότι θα πάρουν αυτά τα αγάλματα…
Θα χρειαστεί ο πασάς να στείλει ένοπλη δύναμη και όσο διακριτικοί κι αν είμαστε το νέο θα κυκλοφορήσει πολύ γρήγορα. Τώρα που η τουρκική κυβέρνηση έδωσε τον λόγο της, δεν θα επανέλθει και πρέπει οπωσδήποτε να δράσουμε» (ο.π. σ. 322, Πληροφορίες από άρθρο της κ.Ελένη Στούμπου-Κατσαμούρη).
 
Και κάπως έτσι έγινε…
 Αν και υπήρξαν έντονες διαμαρτυρίες και αντιδράσεις από Έλληνες και Εβραίους κατοίκους, ωστόσο με τη βοήθεια των Οθωμανών και μετά από πολλές περιπέτειες κατάφερε σπάζοντας και τεμαχίζοντας το μνημείο (που στις επιστολές του αποκαλούσε «πέτρες») να το φορτώσει στο πλοίο του με προορισμό τη Γαλλία.Πρόκειται για μια πραγματική λεηλασία, όμοια με αυτή του Παρθενώνα.
 Οι «Καρυάτιδες της Θεσσαλονίκης» σήμερα εκτίθενται στο Μουσείο του Λούβρου. Τα τελευταία κομμάτια από αυτό το μνημείο, ένα πραγματικό έργο τέχνης και που είχε στην κατοχή της η εβραϊκή οικογένεια, θα πουληθούν λίγο πριν το 1917 σε Άγγλους.Ό,τι και αν έχει απομείνει από αυτό, θα έρθει να καταστρέψει και να το διαγράψει από τον χώρο και τη μνήμη της πόλης η μεγάλη πυρκαγιά του 1917. Στη Θεσσαλονίκη θα παραμείνουν μόνο οι θρύλοι…
 Αναλυτική και αποκαλυπτική των συνθηκών της εποχής που αφαιρέθηκαν οι Μαγεµένες είναι η περιγραφή από τον ελληνιστή Μαρκ Μαζάουερ στη µελέτη του «Θεσσαλονίκη, πόλη των φαντασµάτων. Χριστιανοί, µουσουλµάνοι και Εβραίοι 1430-1950»:
 «Ο Έλγιν της Θεσσαλονίκης ήταν ένας Γάλλος σοφός πενήντα ενός χρονών ονόµατι Εµανουέλ Μιλέρ, ειδήµων παλαιογράφος µε πάθος για τα χειρόγραφα. Αργότερα θα γινόταν καθηγητής νέων ελληνικών στο Παρίσι.Γράφει στη γυναίκα του στις 10 Οκτωβρίου του 1864: “Βιάζοµαι να σου στείλω την καλή, µεγάλη είδηση… Ο Σουλτάνος, µέσω του Μεγάλου βεζύρη, του Φουάντ Πασά, µού έδωσε την άδεια να αποκολλήσω και να µεταφέρω στη Γαλλία οκτώ αγάλµατα της Σαλονίκης που ήθελα τόσο πολύ… Ο πληθυσµός έχει ήδη αρχίσει να εξάπτεται και να δυσανασχετεί. Είναι έξαλλοι που θα πάρω τα αγάλµατα…”».
 
ΠΗΓΗ:dinfo.gr
 
 
 

Η παραλία της Θεσσαλονίκης με τα.. "δύο πρόσωπα" σε ένα μαγευτικό βίντεο από ψηλά!

Απολαύστε μια μαγευτική πτήση πάνω από μια απέραντη παραλία εξαιρετικής ομορφιάς, η οποία βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα από τη Θεσσαλονίκη.Πρόκειται για την παραλία της Επανομής που ονομάζεται Ποταμός.

Μια απέραντη όαση άμμου, ένα Ναυάγιο και ένα ακρωτήριο που δίνει στην παραλία το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό των «δύο προσώπων»:

Από τη μία πλευρά έχει κύμα ενώ από την άλλη επικρατεί νηνεμία.

Η παραλία είναι ιδιαίτερα δημοφιλής ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια Η κοντινή απόσταση από τη Θεσσαλονίκη, η ποικιλομορφία της παραλίας αλλά και η ομορφιά του Ναυαγίου, ενός πλοίου που συμμετείχε σε εργασίες για την πλαζ της περιοχής αλλά βούλιαξε γύρω στο 1967-70, την καθιστούν ίσως τη δημοφιλέστερη παραλία κοντά στη Θεσσαλονίκη.

Η παραλία του Ποταμού είναι βραβευμένη με γαλάζια σημαία, χάρη στο ποτάμι που εκβάλει στην παραλία και καθαρίζει τα νερά με φυσικό τρόπο.

Πριν λοιπόν πάρετε τους …δρόμους για να πάτε Χαλκιδική, αξίζει να την επισκεφθείτε για μια βουτιά από το Ναυάγιο!

ΠΗΓΗ:dinfo.gr

 

Subscribe to this RSS feed
close

Γραφτείτε για να Είμαστε σε Επαφή!!

Ενημερωθείτε για καινούρια και ήδη υπάρχοντα ποιοτικά ελληνικά προϊόντα

Δείτε τους Όρους Χρήσης /Πολιτική Απορρήτου
Μπορείτε να διαγραφείτε από την ενημερωτική λίστα μας αυτόματά ανά πάσα στιγμή