Displaying items by tag: Ειδήσεις

Σε μικρή απόσταση από την Αθήνα βρίσκεται ένα σύνολο από εφτά και περισσότερα μικρά νησιά και νησίδες που θυμίζουν εξωτικό παράδεισο!

Τα Λιχαδονήσια βρίσκονται στην βορειοδυτική Εύβοια και πιο συγκεκριμένα απέναντι από τα Καμένα Βούρλα μεταξύ του Μαλιακού και του Βόρειου Ευβοϊκού κόλπου. Πρόκειται για μια συστάδα 7 μικρών νησίδων, αποτέλεσμα ηφαιστειακής δραστηριότητας. Κατάφυτα, γεμάτα ελιές,τα υπέροχα αυτά νησάκια που παλαιότερα κατοικούνταν, σήμερα αποτελούν προστατευμένους οικολογικούς χώρους.

Και φυσικά απόλυτο προορισμό για μονοήμερες θαλάσσιες εκδρομές και εξερευνήσεις, τόσο για τους ντόπιους, τους κατοίκους των γύρω περιοχών αλλά και για τους Αθηναίους.

Μεγάλο τμήμα των νησιών βυθίστηκαν από μεγάλο σεισμό που έγινε το 426 π.Χ. Το όνομά τους οι Λιχάδες, το οφείλουν σύμφωνα με την μυθολογία στον Λίχα, τον δούλο του Ηρακλή.

Σύμφωνα με τον μύθο, όταν ο Ηρακλής κυρίευσε την Οιχαλία και σκότωσε τον Εύριπο και τα παιδιά του, ανέθεσε στον Λίχα να οδηγήσει την ερωμένη του Ιόλη και τα λάφυρα στην Τραχίνα , ενώ ο ίδιος θα έθαβε τους νεκρούς. Eπειδή ήθελε να τιμήσει τον Δία Κηναίο, ζήτησε από τον κήρυκά του τον Λίχα να του φέρει από το ανάκτορο έναν χιτώνα και ένα ιμάτιο. Ο Λίχας οδήγησε την Ιόλη στην Τραχίνα και αποκάλυψε στη σύζυγο του Ηρακλή Δηιάνειρα τον έρωτα του ήρωα για τη νέα.

Η Δηιάνειρα τότε άλειψε τον χιτώνα με το αίμα του Κένταυρου Νέσσου το οποίο ήταν όμως δηλητηριασμένο , πιστεύοντας ότι ήταν ερωτικό φίλτρο για να ξεχάσει ο Ηρακλής τον έρωτά του με την Ιόλη ( έτσι της είχε πει ο Κένταυρος Νέσσος) , και τον έδωσε στον Λίχα. Όταν ο Ηρακλής φόρεσε τον χιτώνα αυτός κόλλησε με τον ιδρώτα στο σώμα του και άρχισε να καίγεται.

Ο Ηρακλής, μέσα στους αφόρητους πόνους του άρπαξε τον Λίχα και τον πέταξε στη θάλασσα. Τέλος σύμφωνα με την παράδοση όταν ο Λίχας έπεσε στη θάλασσα μεταμορφώθηκε και το κεφάλι του είναι η Νήσος Στρογγυλή και το σώμα του τα Λιχαδονήσια.

Η μεγαλύτερη νησίδα των Λιχάδων είναι η Μονολιά που είναι και η βορειότερη του συμπλέγματος και η επόμενη μεγαλύτερη είναι η Μεγάλη Στρογγυλή, η νοτιότερη του συμπλέγματος.

Στη Στρογγυλή, που πάνω της δεσπόζει ο Φάρος, βρίσκονται σκορπισμένα ερείπια της Ιεράς Μονής του 12ου αι. μ. Χ, που μόνασε ο Όσιος Γρηγόριος ο Μυροβλήτης.

Επίσης, εκεί σώζονται λείψανα ρωμαϊκού υδραγωγείου.Ανάμεσά τους υπάρχουν άλλες μικρότερες νησίδες όπως η Μικρή Στρογγυλή, το Στενό, η Βαγιά, ο Βοριάς, το Λιμάνι καθώς και άλλοι μικροί σκόπελοι και μύρμηκες, που λέγονται Ποντικονήσια.

Στο νότιο τμήμα της Μονολιἀς διασώζονται ακόμα κτίσματα από τον οικισμό του νησιού. Ο πληθυσμός έφτανε τους 70 κατοίκους το 1928 ενώ από την δεκαετία του 1960 και μετά ο οικισμός σχεδόν εγκαταλείφθηκε.

Ένα σπάνιο και πολύ όμορφο θέαμα είναι η παρουσία μιας χαριτωμένης οικογένειας από τέσσερις φώκιες Μονάχους – Μονάχους, που το έσκασαν από το θαλάσσιο πάρκο της Αλοννήσου και αποφάσισαν να εγκατασταθούν στα Λιχαδονήσια. Αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της ημέρας εμφανίζονται και παίζουν με τον κόσμο και ποζάρουν στους φωτογραφικούς φακούς.

Στην όλη ομορφιά συμβάλει ακόμα και ο βυθός της περιοχής, αφού είναι εξαιρετικά πλούσιος καθώς υπάρχουν αρκετά ναυάγια τα οποία προσελκύουν δύτες. Μάλιστα ένα ναυάγιο στα δυτικά του νησιού από το 1943, μέσα σε μία σειρά από ξέρες, γίνεται αντιληπτό χωρίς καταδυτικό εξοπλισμό, αφού βρίσκεται σε βάθος μόνο 6 μέτρων.

ΠΗΓΗ:http://www.dinfo.gr

«Ανακαλύψαμε αρκετές κρυμμένες πόλεις. Καμία όμως από αυτές δεν αποδείχθηκε τόσο όμορφη όσο η Μονεμβασιά στην Ελλάδα».

Δεν έχουν άδικο. H Μονεμβασιά είναι ένας τόπος απαράμιλλης ομορφιάς αλλά και εξαιρετικής ιστορικής σημασίας.

Το θέαμα είναι μοναδικό: Ένας τεράστιος βράχος ύψους 300 μέτρων, γυμνός και απότομος.

Σε μία από τις πλαγιές του βρίσκεται σφηνωμένη μια μεσαιωνική πολιτεία ζωσμένη από τείχη, επάλξεις και πύργους.. το περίφημο κάστρο της Μονεμβασιάς.

Το έτος 375 μ.Χ. ένας μεγάλος σεισμός έιχε ως αποτέλεσμα να αποσπαστεί ο βράχος από τη ξηρά. Η ιδιαιτερότητα του βράχου που μοιάζει να είναι έτοιμος να σαλπάρει, θα τον κάνει απροσπέλαστο ιδιαίτερα από την νοτιοανατολική πλευρά του.

Γι’ αυτό και πολύ γρήγορα θα χτιστεί εκεί κάστρο από τους κυνηγημένους Λάκωνες που υποφέρουν από τις επιδρομές των βαρβάρων. Τα τείχη του κάστρου δείχνουν αδιαπέραστα ακόμα και σήμερα και προκαλούν δέος στους επισκέπτες.

Ο Γιάννης Ρίτσος παρομοίωσε εύστοχα το βράχο της Μονεμβασιάς με πέτρινο καράβι.

Στο κάστρο μένουν μόνιμα 10-20 οικογένειες, από τη γέφυρα όμως που τον ενώνει με τη στεριά χιλιάδες τουρίστες από όλο τον κόσμο περνούν την πύλη του.

Είναι σαν να μπαίνεις στη μηχανή του χρόνου.

Θα μεταφερθείς σε μία άλλη εποχή και θα ξαναζήσεις σκηνές από μάχες του παρελθόντος απλά και μόνο παρατηρώντας τα σημάδια από τα βόλια στην είσοδο, προίκα κάποιας πολιορκίας ή περπατώντας στα ακανόνιστα δρομάκια της μεσαιωνικής πολιτείας και στα περάσματα με τις ψηλές καμάρες.

Στην αρχή θα περιπλανηθείς στη Κάτω Πόλη. Αυτή όμως που χτίστηκε πρώτη είναι η Επάνω Πόλη στη κορυφή του βράχου, όπου κατοικούσαν οι άρχοντες και ήταν η έδρα των διοικητικών υπηρεσιών. Η Επάνω Πόλη είναι πια ερημωμένη, δεσπόζει όμως ο ναός της Αγίας Σοφίας και διασώζονται οι τρεις εντυπωσιακών διαστάσεων κοινόχρηστες στέρνες.

Από την άλλη, η Κάτω Πόλη με τα δαιδαλώδη δρομάκια της θυμίζει μικρό λαβύρινθο, ενώ τα σπίτια λόγω έλλειψης χώρου μοιάζουν να καβαλάνε το ένα πάνω στο άλλο. Θα εντυπωσιαστείς από την αρχιτεκτονική των σπιτιών. Το κεντρικό καλντερίμι είναι γεμάτο τουριστικά μαγαζιά, ρεσεψιόν ξενώνων και εστιατόρια.Ανεβαίνοντας τα σκαλιά που αρχίζουν αριστερά μετά το μικρό τούνελ της πύλης και θα βρεθείς στο σπίτι του ποιητή Γιάννη Ρίτσου, με τη βεράντα που κρέμεται πάνω από το Μυρτώο πέλαγος.

Στη συνέχεια θα χαθείς ξανά και ξανά στα λιθόστρωτα δρομάκια με τα αρχοντικά, θα θαυμάσεις τις βυζαντινές εκκλησίες (40 τον αριθμό με την καθεμία να έχει τη δική της ιστορία και ατμόσφαιρα) και θα μπεις στην εκκλησία του Ελκόμενου Χριστού αλλά και στο αρχαιολογικό μουσείο που στεγάζεται στο διατηρητέο κτήριο μουσουλμανικού τεμένους.

Σίγουρα αξίζει να δεις την ερημωμένη Επάνω Πόλη μέσω του πέτρινου στριφογυριστού ανηφορικού μονοπατιού (η ανάβαση διαρκεί περίπου 20 λεπτά). Θα εντυπωσιαστείς από την ανεπανάληπτη θέα και από την εκκλησία της Αγίας Σοφίας που έχτισε η γυναίκα του αυτοκράτορα Ανδρόνικου σε ανάμνηση εκείνης στη Κωνσταντινούπολη.

Έξω από το κάστρο υπάρχει ο γραφικός νέος οικισμός της Μονεμβασιάς, με σημαντική τουριστική κίνηση και πολλές επιλογές για φαγητό και διασκέδαση.

Τα πέτρινα σπίτια, οι βυζαντινές εκκλησίες, τα λιθόστρωτα καλντερίμια, τα αρχοντικά με την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική και τα ισχυρά τείχη της ανέγγιχτης από το χρόνο, αλλά ζωντανής και κατοικημένης κάτω πόλης μεταφέρουν τον επισκέπτη σε εποχές που η Μονεμβασιά ήταν ένα από τα σημαντικότερα κάστρα της Πελοποννήσου, κέντρο εμπορίου και τόπος ιστορικών μαχών.

 ΠΗΓΗ:dinfo.gr

300 κάτοικοι στοιβαγμένοι μαζί με χιλιάδες ζώα. Απουσία ύδρευσης.

Χωματόδρομοι παντού. Σχολείο ούτε για δείγμα.

Πώς το παραμελημένο, απομακρυσμένο χωριό της Ανάβρας Μαγνησίας έγινε όχι μόνο μια πλήρως λειτουργική κοινότητα, με μηδενική ανεργία, αλλά και το μεγαλύτερο οικονομικό κέντρο της επαρχίας;

Ο δήμαρχος του χωριού της Ανάβρας Μαγνησίας, Δημήτρης Τσουκαλάς, εφάρμοσε στην πράξη το μοντέλο ανάπτυξης έτσι όπως θα έπρεπε να είναι: δηλαδή μοντέλο προσφοράς και αλληλεγγύης για όλους, όχι ό,τι φάμε κι ό,τι πιούμε.

Η Ανάβρα είναι η μόνη περιοχή στην Ελλάδα όπου η ανεργία και η εγκληματικότητα είναι 0% ακόμα και στην περίοδο της κρίσης.

Οι περίπου 500 κάτοικοι που ζουν στο χωριό είναι όλοι κτηνοτρόφοι με ιδιόκτητες σύγχρονες φάρμες.

Το ετήσιο εισόδημα ανά κάτοικο είναι από 30.000 έως 100.000 ευρώ ενώ η μέση ηλικία των κατοίκων είναι κάτω των 40 ετών.

Στο υπάρχει ακόμη υπερσύγχρονο Κοινοτικό Σφαγείο.Η κτηνοτροφία είναι το εμπόριο της Ανάβρας, που διαθέτει το δικό της σφαγείο και κατ’ επέκταση μια ολόκληρη εμπορική αλυσίδα που φέρνει τα έσοδα στους κατοίκους της.

Για τους δασκάλους και τους γιατρούς του χωριού που έρχονταν από διπλανές περιοχές τους προσφέρθηκε εξολοκλήρου δωρεάν διαμονή, ώστε να μην υπάρχει ανάγκη να φεύγουν.

Η προληπτική ιατρική παρέχεται δωρεάν σε όλους τους δημότες – μέχρι και ορθοδοντική.

Σε αυτόν τον τόπο, κανείς δεν είναι μόνος και παρατημένος.Η απομακρυσμένη Ανάβρα έχει δωρεάν γυμναστήριο, δύο ολοήμερα σχολεία, ένα αιολικό πάρκο που αποφέρει μέχρι 100.000 ευρώ τον χρόνο έσοδα στην κοινότητα, γήπεδα ποδοσφαίρου και μπάσκετ, Λαογραφικό Μουσείο και ένα περιβαλλοντικό και πολιτιστικό πάρκο 240 στρεμμάτων.

Ναι, και ίντερνετ για όλους.

Στο χωριό υπάρχει ακόμη ένας διώροφος χώρος για δωρεάν στάθμευση αυτοκινήτων στην κεντρική πλατεία, ενώ λειτουργεί Λαογραφικό Μουσείο Κτηνοτροφικής Ζωής.Οι υποδομές του χωριού είναι υποδειγματικές:

Το αιολικό πάρκο, που δίνει έσοδα 100.000 ευρώ ετησίως στην κοινότητα, τα τρία υπερσύγχρονα κτηνοτροφικά πάρκα που στεγάζουν το χειμώνα (όταν η Ανάβρα αποκλείεται από τα χιόνια) 25.000 ζώα, το πρότυπο σφαγείο, που θυμίζει χειρουργείο, το διώροφο πάρκινγκ των 60 θέσεων, το γυμναστήριο με τα τελευταίας τεχνολογίας μηχανήματα, τα γήπεδα ποδοσφαίρου και μπάσκετ, το λαογραφικό μουσείο και το περιβαλλοντικό-πολιτιστικό πάρκο, έκτασης 240 στρεμμάτων.

Στο χωριό λειτουργεί 2θέσιο δημοτικό σχολείο και νηπιαγωγείο που στεγάζονται σε νεόδμητα κτήρια. Σε αυτό του δημοτικού σχολείου υπάρχει κατοικία δασκάλου, όπως αντίστοιχα και στο αγροτικό ιατρείο κατοικία γιατρού.Λειτουργούν επίσης δύο αίθουσες εκδηλώσεων Κέντρο Εξυπηρέτησης Πολιτών (ΚΕΠ), κλειστό γυμναστήριο πλήρως εξοπλισμένο (φ. 11), καθώς και γήπεδο ποδοσφαίρου και μπάσκετ.

Δύο μεγάλα αναπτυξιακά έργα προστατεύουν το περιβάλλον και αναδεικνύουν τη φύση και τον πολιτισμό της περιοχής αντίστοιχα: το Αιολικό Πάρκο στην Αλογόραχη και το Περιβαλλοντικό Πολιτισμικό Πάρκο «Γούρα» στις πηγές της Ανάβρας, έκτασης 240 στρ. περιφραγμένων το οποίο δέχεται πολλούς επισκέπτες.Οι πηγές της Ανάβρας βρίσκονται στην κεντρική Όθρυ, σε απόσταση περίπου 700 μ. Α-ΝΑ του ομώνυμου οικισμού και σε υψόμετρο 770 μ. περίπου.

Είναι καρστικού τύπου και τροφοδοτούν τον ποταμό με συνεχή παροχή νερού (μέση παροχή 400 m3/h). Από εδώ πηγάζει ο Ενιπέας ποταμός, ένας από τους σημαντικότερους παραπόταμους του Πηνειού.

Ο Δημήτρης Τσουκαλάς εξηγεί στην ομιλία του τον τρόπο δημιουργίας αυτού του πρότυπου χωριού και σχολιάζει τη χρήση των κονδυλίων στην Ελλάδα της μίζας: «Λεφτά υπήρχαν πάντα. Είναι άλλοθι των συναδέλφων μου δημάρχων να λένε το αντίθετο», μιας και «η εξουσία είναι πάντα αντεργατική».

ΠΗΓΗ:tilestwra.com

Όποιος την επισκεφτεί θα καταλάβει αμέσως γιατί η ταινία «Απέραντο Γαλάζιο» γυρίστηκε εδώ.

Το ανατολικότερο νησί των Κυκλάδων, απέχει 136 ναυτικά μίλια απ’ τον Πειραιά και το μήκος των ακτών του φτάνει τα 112 χλμ. Απ’ τη μια η άγρια γοητεία των ορεινών όγκων του κι απ’ την άλλη οι καταπράσινες κοιλάδες του, συνθέτουν μια απίστευτη ομορφιά.

Μια ομορφιά που γίνεται ακόμη μεγαλύτερη χάρη στα χρωματιστά παράθυρα και πόρτες των σπιτιών που μαζί με τα λουλούδια στις γλάστρες συνθέτουν ένα μοναδικό σκηνικό.Έναν πίνακα ζωγραφικής που είναι αδύνατον να μετρήσεις τις αποχρώσεις.

Δεν είναι λοιπόν καθόλου τυχαίο που η Αμοργός πάντα βρίσκει μια θέση ανάμεσα στις λίστες γνωστών ταξιδιωτικών περιοδικών με τα πιο πολύχρωμα μέρη της Ευρώπης.

Η παράδοση λέει ότι το νησί οφείλει το όνομα του στο σπάνιο θεραπευτικό βότανο τη λινοκαλάμη, που φύεται στις πλαγιές των ορεινών όγκων του νησιού. α αρχαιολογικά ευρήματα που βρέθηκαν στις τρεις αρχαίες πόλεις του νησιού, Αρκεσίνη, Αιγιάλη και Μινώα, που ιδρύθηκε από τους Κρήτες, χρονολογούνται από την πρωτοκυκλαδική εποχή και μαρτυρούν τη μακρά της ιστορία, ενώ η ήπια τουριστική ανάπτυξη επιτρέπει στο νησί να διατηρεί το παραδοσιακό κυκλαδίτικό του χρώμα.

Η Χώρα χτισμένη στο κέντρο του νησιού ανάμεσα σε μικρούς λόφους αποτελεί για πολλούς την ομορφότερη χώρα την Κυκλάδων. Τα μικρά κατάλευκα σοκάκια της, τα στολισμένα με ανθισμένες βουκαμβίλιες παραδοσιακής κυκλαδικής αρχιτεκτονικής σπίτια της, τα παραδοσιακά καφενεία αλλά και οι σκιερές πλατείες της προσκαλούν τον επισκέπτη να αφεθεί στη μαγεία της.

Η Αμοργός είναι ένα νησί με άγρια ομορφιά, ανεπιτήδευτη, απλόχερη, που τη βιώνεις με όλες σου τις αισθήσεις…

 ΠΗΓΗ:dinfo.gr

Βλέποντας τις εικόνες νομίζεις ότι αυτό το θαύμα της φύσης βρίσκεται σε κάποια άλλη χώρα και όχι στη γειτονιά μας.

Και όμως αυτή η υπέροχη λίμνη βρίσκεται στην Ελλάδα.

Πρόκειται για το Έλος Καλοδικίου, γνωστό και ως λίμνη με τα νούφαρα, ένας προστατευόμενος βιότοπος, μοναδικής ομορφιάς και σημασίας.

Πήρε το όνομα του από τη βασίλισσα των Θεσπρωτών Καλοδίκη και είναι μοναδική, όσον αφορά στην έκταση που καλύπτουν τα νούφαρα, στην Ελλάδα! βρίσκεται στο νότιο άκρο του Νομού Θεσπρωτίας, στα όρια με το Νομό Πρέβεζας και σε οροπέδιο που δημιουργήθηκε σε υψόμετρο 100 μέτρων περίπου μεταξύ των βουνών της Πάργας δυτικά και της οροσειράς του Μαργαριτιρίου ανατολικά.

Είναι ένας από τους σημαντικούς και ιδιαίτερους υγροτόπους στην Ελλάδα.

Τριγυρισμένος από βουνά και με μεγάλους καλαμώνες προσφέρει ασφαλή σταθμό στα μεταναστευτικά πουλιά.

Επτά τύποι οικοτόπων συνυπάρχουν στο έλος Καλοδίκι.

Στην περιοχή έχουν καταγραφεί 301 φυτικά είδη, 120 είδη πουλιών (τα περισσότερα έχουν μόνιμη παρουσία στο έλος και το μεγαλύτερο ποσοστό είναι στρουθιόμορφα και υδρόβια), 20 είδη θηλαστικών, 11 είδη ερπετών και 5 είδη αμφιβίων.

Στις αρχές του καλοκαιριού το έλος παίρνει μια μοναδική όψη. Στο βόρειο τμήμα του, μια μεγάλη έκταση καλύπτεται από νούφαρα (nymphea alba).

Όταν αυτά ανθίζουν, τα μεγάλα καταπράσινα φύλλα τους με άσπρα, κίτρινα ή ροζ λουλούδια τους χαρίζουν ένα πανέμορφο θέαμα.

Λόγω της σημαντικής οικολογικής και βιολογικής αξίας του το έλος Καλοδικίου έχει χαρακτηριστεί ως προστατευόμενη περιοχή, ως Περιοχή Κοινοτικού Ενδιαφέροντος και συμπεριλαμβάνεται στον Επιστημονικό Κατάλογο του Ευρωπαϊκού Δικτύου Natura 2000.

ΠΗΓΗ:dinfo.gr